Gloger, 1903: Województwo Ruskie składało się z pięciu
ziem: 1)
Lwowskiej z powiatem
Żydaczowskim, 2) Przemyskiej, 3) Sanockiej, 4) Halickiej i 5) Chełmskiej.
Dwie ziemie ostatnie, to jest Halicka i Chełmska, rządziły się osobno, nadto
ziemia Chełmska oddzielona była całkowicie od województwa Ruskiego przez
województwo Bełzkie. Mówiąc zatem o granicach, należy oddzielnie uważać
pierwsze cztery ziemie jako województwo Ruskie, które w roku 1772 weszło w
skład Galicyi i Lodomeryi, a oddzielnie opisać granice ziemi Chełmskiej,
która innym ulegała losom po rozbiorze. Województwo Ruskie graniczyło na
północ z województwem
Lubelskiem,
Bełzkiem i Wołyńskiem, na wschód z województwem Podolskiem i Wołoszczyzną,
gdzie znaczną część granicy między Karpatami i Dniestrem stanowiła rzeka
Czeremosz. Granicę południowo-wschodnią z Węgrami stanowił łańcuch Karpat,
zwany tu Beskidem wysokim lub Bieszczadami, ścianę zaś wschodnią stanowiły
dwa województwa:
Sandomierskie,
od Sanu do rzeki Jasiolki,
Krakowskie, oddzielone od województwa Ruskiego rzeką Jasiołką na
podgórzu karpackiem.
Ziemia Chełmska
stanowiła anklawę, czyli oddzielną przynależność województwa
Ruskiego, będąc zupełnie od niego przegrodzoną
[korekta: stykały się mniej więcej wzdłuż linii Tereszpol-Ciotusza,
ten błąd został powielony w wielu opracowaniach] przez województwo Bełzkie. Graniczyła ona na północ z województwem Brzesko-litewskiem,
a część tej granicy na lewym brzegu Bugu stanowiła rzeczka Włodawka.
Na wschód, przechodząc daleko za prawy brzeg Bugu, graniczyła z
Wołyniem. W części tej zabużnej leżał Opalin, Lubomla, Maciejów i
najdalej, bo na samym krańcu północo-wschodnim ziemi, położone Ratno
i Datyn. Południową jej granicę stanowiło województwo Bełskie, a
zachodnią Lubelskie, Bug przecinał ziemię Chełmską na dwie nierówne
części. Ziemia Chełmska składała
się z dwóch powiatów: chełmskiego i krasnostawskiego, ze znaczącymi
miastami: Chełmem, Krasnymstawem i Zamościem. Po pewnych zmianach do
Ziemi Chełmskiej włączono włość hrubieszowską i kryłowską, które
odtąd stanowiły enklawę tej Ziemi w województwie bełskim. Również
prywatny powiat szczebrzeski zaliczany był do ziemi chełmskiej. mapa
województwa ruskiego I RP wraz z Ziemią Chełmską
|
|
POWIATY: |
|
|
|
|
|
|
MIEJSCOWOŚCI
(do uzup.): |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W
skład Ziemi Sanockiej wchodziły powiaty sanocki, brzozowski, leski
oraz część powiatów krośnieńskiego, rzeszowskiego i turczańskiego
(dziś na
Ukrainie >>) oraz część dzisiejszego
powiatu Ustrzyki Dolne |
|
 |
|
Sanok |
pow. Sanok |
gm. Sanok |
ul. Zamkowa 2 |
|
 |
W jednym z programów TVPolonia
dostrzegłem piękny duży obraz Jana N. z aniołkami eksponowany w
zbiorach Muzeum Historycznego w sanockim Zamku
(sygn. MHS/S/5353). Pochodzenie nieznane, XVIII wiek |
 |
|
Sanok |
pow. Sanok |
gm. Sanok |
ul. Zamkowa 2 |
|
 |
W tymże programie TVPolonia dostrzegłem też stojącego obok
drugiego Jana N., tym razem jest to nieznanego pochodzenia drewniana rzeźba, barokowa z
XVIII wieku, ze śladami polichromii, w kontrapoście, z
uszkodzoną lewą dłonią i głowicą krzyża. Zbiory Muzeum
Historycznego w sanockim Zamku (sygn. MHS/S/2536) |
 |
|
-
Sanok |
pow. Sanok |
gm. Sanok |
Rynek / Franciszkańska |
|
|
W kościele franciszkanów był niegdyś
ołtarz z obrazem Jana N. Wiadomość ta pochodzi z ostatniej
ćwierci XVIII wieku (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Międzybrodzie |
pow. Sanok |
gm. Sanok |
|
|
 |
W dwukondygnacyjnej kapliczce (zobacz
wyżej) najpóźniej w roku 2016 umieszczono również, prócz
opisanej powyżej płaskorzeźby, współczesną drewnianą figurę
Jana N. (nad: Pietrosul)
|
|
|
  |
-
Bukowsko (gm. Bukowsko, pow. Sanok): przy drodze stoi murowana bielona kapliczka, a w niej
za szklaną szybką ludowy, ubrany
na niebiesko, najprawdopodobniej drewniany Jan N., w
dobrym stanie (nad: Bajarka)
-
Bukowsko (gm. Bukowsko, pow. Sanok,
): w kościele
Podwyższenia Krzyża Św. przechowywana jest rokokowa puszka z
końca XVIII wieku. Na pokrywie przedstawienie m.in. św. Jana
Nepomucena (nad: Pietrosul)
-
Nowotaniec (gm. Bukowsko, pow. Sanok,
): w kościele
św. Mikołaja, na zasuwie ołtarza św. Anny znajduje się malowany
wizerunek Jana
N. z XX wieku (nad: Pietrosul)
|
|
|
|
Wola Sękowa |
pow. Sanok |
gm. Bukowsko |
|
|
 |
W siedzibie Uniwersytetu Ludowego
Rzemiosła Artystycznego przechowywano współczesną (2009)
drewnianą rzeźbę Jana N., zapewne autorstwa Radosława Kapcia. Jan jest ładny,
smutny i wysmukły (uwaga: nie wiadomo, czy Nepomuk jest tam na
stałe, czy tylko czasowo). W tej chwili (2016) figura znajduje
się w zbiorach prywatnych, pozostawiam ją jednak przy
lokalizacji Wola Sękowa (nad: W.P., uzup: Pietrosul) |
 |
|
  |
-
¿
Czaszyn (gm. Zagórz, pow. Sanok): niedawno wyremontowana
barokowa XVIII-wieczna kapliczka przydrożna, arkadowa,
ogzymsowana i zwieńczona spiczastym daszkiem, z nowszą figurą
podobną do Jana N. Jest strój kanonika z biretem, jednak poważne
wątpliwości co do identyfikacji nasuwa brak zarostu, układ rąk,
w które wtórnie wetknięto krzyż oraz sandały - szczegół w Polsce
niespotykany.
Czyżby był to inny święty przerobiony na JN? Kapliczka
pierwotnie zapewne była nepomucka...
|
|
 |
|
-
Tarnawa Górna |
pow. Sanok |
gm. Zagórz |
|
|
|
W
XVIII-wiecznej kapliczce rezydowała niegdyś równie stara
figura św. Jana Nepomucena. Została ona
skradziona (>>)
w końcu lat 70. XX wieku i zastąpiona nowszą w roku 1978 (zobacz
wyżej)
(nad: Pietrosul) |
|
 |
|
-/¿
Tyrawa Wołoska |
pow. Sanok |
gm. Tyrawa Wołoska |
|
|
 |
Stara drewniana figura Jana N. pochodząca
z kapliczki (zobacz wyżej). Data na podstawie wskazuje na
rok 1868 jako moment wykonania. Nie są znane jej losy po
usunięciu z jej pierwotnego miejsca (nad: Pietrosul) (uwaga: ustalić aktualne miejsce
przechowywania) |
|
 |
|
-
Tyrawa Wołoska |
pow. Sanok |
gm. Tyrawa Wołoska |
|
|
|
W kościele św. Mikołaja zgodnie z
Katalogiem Zabytków Sztuki w Polsce powinien być obraz
Jana N. z II połowy XVIII wieku. Niestety wizja lokalna nie
potwierdza tego faktu. Losy obrazu są nieznane (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Bażanówka |
pow. Sanok |
gm. Zarszyn |
|
|
 |
Przy drodze na Długie, niedaleko mostu,
stoi kamienna polichromowana figurka Jana N. na cokole,
pochodząca z roku 1855. Grubociosana, o zwężającej sie ku górze sylwetce |
|
|
|
¿ Nieznana podkarpacka miejscowość |
pow. ? |
gm. ? |
|
|
 |
Kamienny
Jan N. w aureoli na sporym prostopadłościennym cokole
dostrzeżony w albumie "Pejzaż Frasobliwy' A. Różyckiego i P. Szczegłówa (uwaga: należy podjąć próbę identyfikacji na
podstawie porównania z innymi obiektami z katalogu) |
|
 |
|
Turze Pole |
pow. Brzozów |
gm. Brzozów |
DW 887 |
|
 |
Kapliczka
św. Jana Nepomucena znajduje się po lewej stronie szosy
Rymanów-Brzozów, tuż przed kościołem. Jest to kapliczka domkowa,
murowana, tynkowana, malowana na biało, pokryta czterospadowym,
blaszanym daszkiem. W ścianie frontowej ma przeszklone
drzwiczki, za którymi znajduje się drewniana, polichromowana
figura Nepomucena. Jest to nieco rzadziej spotykane
przedstawienie Jana - święty, w geście
tajemnicy, trzyma palec na ustach, w drugiej ręce trzyma krzyż (nad: I.M.) |
  |
 |
|
Grabownica Starzeńska |
pow. Brzozów |
gm. Brzozów |
|
|
 |
W kościele św. Mikołaja Biskupa i św. Józefa, w
transepcie, znajduje się lewy boczny ołtarzyk o charakterze barokowym,
pochodzący z pierwszej połowy XIX wieku, w zwieńczeniu którego jest
owalny barokowy obraz świętego Jana Nepomucena z XVIII wieku. Jan N. z
krzyżem i palmą w dłoniach stoi na tle krajobrazu z rzeką (nad: H.Jakóbczak) |
|
 |
|
-
Grabownica Starzeńska |
pow. Brzozów |
gm. Brzozów |
|
|
 |
W murowanej bielonej kapliczce rezydowała
niegdyś, zgodnie z Katalogiem Zabytków Sztuki w Polsce (d. powiat
Lesko), drewniana ludowa rzeźba Jana N. z XIX wieku. Niestety nie ma jej
już na jej miejscu, a jej losy są nieznane (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
-
Zmiennica |
pow. Brzozów |
gm. Brzozów |
|
|
 |
Drewniana rzeźba Jana N., ludowa z I połowy wieku XIX
została w roku 1981 skradziona (>>) z
trójkątnej (!) drewnianej kapliczki przy stawie i ogrodzeniu kościelnym,
drewnianej, malowanej i krytej blachą (dawniej gontem) (nad: Pietrosul) |
|
|
|
Haczów |
pow. Brzozów |
gm. Haczów |
|
|
 |
Współczesna kapliczka z polichromowaną figurą Jana N. Wielokrotnie wieś
nawiedzały powodzie. Zapisy tych faktów uwiecznione są na belkach
słynnego drewnianego kościoła. Można je odczytać pod sobotami (nad: M.K.) |
|
 |
|
Jabłonica Polska |
pow. Brzozów |
gm. Haczów |
nr 311 (?) |
|
 |
Kapliczka św. Jana Nepomucena, wykonana z cegły, tynkowana, z licznymi ubytkami
tynku, pomalowana na biało. We wnęce kapliczki stoi ładny Nepomucen, o
ludowym charakterze. Rzeźba wykonana jest z drewna, z licznymi śladami
pęknięć. Nepomucen pomalowany jest w kolorach białym i czarnym, adoruje
krzyż, ma wokół głowy aureolę przyozdobioną sztucznymi kwiatami. Jan
smętnym wzrokiem wpatruje się w niebo. Kapliczka pokryta jest
drewnianym, ładnie wykończonym, dwuspadowym daszkiem, na którego froncie
widnieje obrazek z Chrystusem. Po roku 2016 kapliczka i figura zostały
gruntownie odnowione (nad: I.M., uzup: Pietrosul) |
       
|
|
|
Jasienica Rosielna |
pow. Brzozów |
gm. Jasienica Rosielna |
|
|
 |
Kapliczka z XIX wieku, murowana,
czworoboczna, o trzech kondygnacjach rozdzielonych gzymsami. W dolnej
wnęce ludowa rzeźba św. Jana Nepomucena z XIX wieku (nad: Pietrosul) |
 |
 |
|
-
Domaradz |
pow. Brzozów |
gm. Domaradz |
|
|
 |
Na brzegu Stopnicy stała niegdyś murowana kapliczka z
roku 1838, zrujnowana i mogąca w każdej chwili runąć do rzeki. Wewnątrz
była drewniana barokowo-ludowa figura Jana N. z XIX wieku. Napis
fundacyjny głosi: "1838 / FUNDATOR / JEDRZEI STEC, I
ANNA ŻONA" (uwaga: sprawdzić Domaradz-Zawodzie). W roku 2008 obiekt
został poddany odbudowie, a figura wymieniona (zobacz niżej).
Nie są znane losy starej figury |
|
 |
|
-
Myczków |
pow. Lesko |
gm. Solina |
|
|
 |
W miejscu zwanym "Na Bagnie", w
najstarszej w okolicy murowanej tynkowanej kapliczce
wyznaczającej być może granicę włości,
była niegdyś figura św. Jana Nepomucena, która jednak
rozpadła się ze starości. Na jej miejscu ustawiono
wykonaną w 1937 roku figurę Jana N. przez rzeźbiarza ze Średniej Wsi,
która została przeniesiona
czasowo do kapliczki "Na Krzyżówce" (zobacz wyżej). Jana
w 1990 roku zastąpił płaskorzeźbiony Chrystus, lecz ten z kolei
zniknął przed 2020 rokiem. Aktualnie na miejscu jest obraz
maryjny, są jednak plany (2020? 2021) aby rzeźba wróciła ona
na swe stare miejsce. Zgodnie z zachowanym podaniem
kapliczka powstała dzięki Eulalii Zatorskiej, właścicielce
Myczkowa, w intencji zdrowia jej dwunastego - po 11 zmarłych
- dziecka, Jana Nepomucena Wita Zatorskiego, przyszłego
dziedzica i fundatora tutejszych kościołów. Jej istnienie w
1852 roku potwierdzają mapy katastralne. Zniszczona podczas
I Wojny Światowej, została odbudowana dzięki kolejnej
właścicielce dóbr myczkowskich Helenie Sorger, córce
Zatorskiego, po jej śnie, w którym zobaczyła ojca modlącego
sie przy ruinie. Wielokrotnie remontowany obiekt jest
murowany z kamienia, ma ścięte naroża niewidoczne obecnie
spod tynku nałożonego w latach 1989/90 (nad: Pietrosul,
uzup: R.G.) |
 |
 |
|
-
Krosno |
pow. Krosno |
gm. Krosno |
ul. Piłsudskiego |
|
|
W tej samej kaplicy JN w farze był kiedyś obraz Jana N. z I ćwierci XVIII wieku. W połowie tego
stulecia określano go jako cudowny, ubrany był w srebrną
sukienkę |
|
 |
|
Krosno |
pow. Krosno |
gm. Krosno |
ul. Krakowska 20 |
|
 |
Kamienna polichromowana ludowa rzeźba Jana N. z XIX wieku w murowanej kapliczce
wzniesionej zapewne w pierwszej połowie XIX wieku, odnowionej w 1949 i
kolejny raz około roku 2015. Murowana, otynkowana, czworoboczna,
przepruta z trzech stron. Od frontu na dole wmurowany płaskorzeźbiony
kartusz z datą 1767, podtrzymywany przez dwa lwy (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Krosno |
pow. Krosno |
gm. Krosno |
Piłsudskiego 16 |
|
|
W Muzeum Podkarpackim (zobacz wyżej)
odnaleźć można drugą drewnianą figurę Jana N., prezentowaną dawniej na
wystawie "Pradzieje
Podkarpacia" (nad: Pietrosul) |
|
|
|
Rymanów |
pow. Krosno |
gm. Rymanów |
ul. Konopnickiej
37 / Nadbrzeżna 10 |
|
 |
Na granicy Rymanowa i Posady Górnej, na tzw. "Murach", w górnej niszy
kamiennej kapliczki z krzyżem na szczycie umieszczona jest krępa
prymitywna i bardzo ciekawa kamienna figura Jana N. (uzup: Pietrosul) |
 |
 |
|
Ladzin |
pow. Krosno |
gm. Rymanów |
ul. Rzeszowska 55 |
|
 |
Po
prawej stronie drogi prowadzącej do Rymanowa stoi kamienna polichromowana
figura Jana N. z masywnym krucyfiksem i uchylonymi ustami.
Ciekawa pozycja - aby osiągnąć efekt kontrapostu rzeźbiarz
zaopatrzył Jana w klockowaty schodek pod prawą stopą. Rokieta
spięta równoramiennym krzyżem wiszącym na szyi (nad: W.P.) |
|
 |
|
Zmysłówka |
pow. Krosno |
gm. Rymanów |
|
|
 |
W tym dawnym przysiółku Ladzina, a od 2012 roku samodzielnej wsi, stoi
murowana słupkowa bielona kapliczka Jana N. datowana na rok 1825.
Wewnątrz, we wnęce, niewielka czarno-biała figura pokryta wieloma
warstwami farby zacierającej szczegóły, w tym zarost. Bardzo malowniczy
obiekt (uwaga: obiekt notowany dawniej pod nazwami Rymanów-Zmysłówka i
Milcza, nad: M.K., uzup: Pietrosul) |
|
 |
|
-
Rudawka Rymanowska - Hamry |
pow. Krosno |
gm. Rymanów |
|
|
|
Nieistniejąca figura w nieistniejącej kapliczce stojącej do połowy XX
wieku na rozstajach dróg koło brodu na Wisłoku (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Klimkówka |
pow. Krosno |
gm. Rymanów |
|
|
 |
Nieco powyżej kościółka Znalezienia Krzyża Świętego, w bliskości potoku
zwanego Kościółkowa Woda, Klimkówka lub Potok Świętokrzyski, na
kamiennym, dwukondygnacyjnym postumencie stoi kamienna figura Jana N.,
bardzo ludowa (nad: L.J.,
zobacz kartę
obiektu). Rzeźba była bardzo uszkodzona, miała utrąconą głowę, lecz
po 2007 roku ta wróciła na swe miejsce - nie wiem tylko czy jest
oryginalna, czy jest to kopia. Miejsce to było celem masowych
pielgrzymek chorych, którzy obmywali się w cudownym źródełku (dziś
wyschniętym). Podobnie jak inna rzeźba z tej miejscowości (zobacz niżej)
oraz figura z Posady Dolnej (zobacz wyżej) jest to obiekt bardzo
ascetyczny i pierwotny. Obie figury są unikalne w swym rodzaju i
przypominają pogańskie świątki (uwaga: tablica informacyjna przy
kościele podaje, że na terenie parafii są już tylko dwa Nepomuki, dwa
inne przeniesiono do muzeów. należy sprawdzić w terenie) |
     |
 |
|
Królik Polski |
pow. Krosno |
gm. Rymanów |
|
|
|
W kościele Narodzenia NMP, na zaplecku ambony jest obraz z wizerunkiem
Jana N. (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Kombornia |
pow. Krosno |
gm. Korczyna |
|
|
 |
W starym kościele NMP (zobacz wyżej), w szczycie ołtarza jest też obraz Jana N.
w drewnianej sukience z około
1775 roku. W roku 2016 ołtarz przechodził remont, a obraz
zabezpieczony był folią (uzup: Pietrosul) |
|
 |
|
Szklary / Jaśliska |
pow. Krosno |
gm. Jaśliska |
|
|
 |
Około 2 km na południowy wschód od Szklar, na Węgierskim Szlaku i blisko
granicy z d.woj. krakowskim, znajduje się kapliczka zwana
„U Jana”. Nieznana jest data powstania budowli ani nie wiadomo z czyjej
inicjatywy została wzniesiona. Franciszek Kotula wysunął hipotezę
głoszącą, że uczynił to pleban jaśliski ks. Marcin Nowakowski, żyjący w
XVIII wieku (dzisiejsze cechy obiektu są charakterystyczne dla pierwszej
połowy XIX wieku). Dawny wygląd kapliczki uległ zmianie podczas remontu
w roku 2003. Płaskie kamienie otynkowano i pobielono, a dach z
piaskowcowych płyt zastąpiono cementowym. Nie ma też starej rzeźby
patrona - spłonęła (zobacz niżej) i została zastąpiona współczesną krępą drewnianą
figurą Jana N. Przed
powstaniem kapliczki na tutejszej górze odbywało się palenie sobótek –
obrzęd, który wrósł głęboko w tradycje ludu. Na tej postawie F. Kotula
stwierdził, iż było to miejsce przedchrześcijańskiego kultu. Od momentu
wystawienia kapliczki odprawiano tu
obrzędy >> ku
czci św. Jana Nepomucena. Z miejscem tym związany był również
zwyczaj oprowadzania bydła dookoła kapliczki, które prowadzono
na sprzedaż z Jaślisk do Rymanowa. Handlujący na targu
sprzedawca zachwalając swój towar informował, że oprowadził
zwierzę wokół figury św. Jana. Miało to być gwarancją, że jest
ono dobrej jakości. Obiekt wystąpił w filmie Dariusza
Jabłońskiego "Wino truskawkowe", nakręconym na podstawie książki
"Opowieści Galicyjskie" Andrzeja Stasiuka |
  |
 |
|
-
Szklary / Jaśliska |
pow. Krosno |
gm. Jaśliska |
|
|
|
W kapliczce "U Jana" mieszkała niegdyś stara drewniana figura Jana N.
Niestety spłonęła i została zastąpiona nową (zobacz wyżej) |
|
 |
|
Iwonicz |
pow. Krosno |
gm. Iwonicz |
ul. Długa |
|
 |
W kościele Wszystkich Świętych, na obrazie Wszystkich Świętych (Adoracji
Trójcy Świętej) w tłumie postaci dostrzec można wizerunek Jana N.
(uwaga: z atrybutów widoczna tylko palma - należy potwierdzić tożsamość) (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Lubatowa |
pow. Krosno |
gm. Iwonicz |
nr 292 |
|
|
W kościele św. Stanisława przechowywana jest rokokowa puszka z
wizerunkiem św. Jana Nepomucena na pokrywie, z końca XVIII wieku (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Krościenko Wyżne |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
ul. Brzozowska |
|
 |
Miejscowość ta była lokalnym ośrodkiem kultu Jana N. W kościele
parafialnym św. Marcina w roku 1744 ufundowano ołtarz nepomucki, a w 1770
powstało aktywne Bractwo Nepomuckie (>>). Organizowane przez
nie uroczystości 16 maja początkowo miały charakter bracki,
potem parafialny. W archiwum zachowała się księga bracka z lat
1869-1914 z nazwiskami 1338 osób z Krościenka, ale również z
Haczowa, Korczyny, Komborni, Targowisk, Jasienicy, Jabłonicy,
Łężan, Suchodołu i miejsca Piastowego, a nawet Niebylca, Brzozowa i
Żyznowa. Niestety stary drewniany kościółek nad brzegiem Wisłoka został
rozebrany około roku 1912 i zastąpiony nową budowlą, pod tym samym
wezwaniem. Ze starego kościoła przeniesiono XVIII-wieczny obraz Jana N.
W roku 2010 poddano go renowacji. Widać na nim Jana z palcem na ustach,
stojącego koło stołu z otwartą księgą podtrzymywaną przez aniołka
(czerwone skrzydła) grającego na trąbce. Drugi aniołek (niebieskie
skrzydła) dzierży krucyfiks. Posadzka z dwubarwnych kafli przechodzi w
taflę wody, dalej most. Na górze draperia i chmury (uzup: Pietrosul) |
|
 |
|
Krościenko Wyżne |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
ul. Brzozowska |
|
 |
W nowym kościele parafialnym św. Marcina (zobacz wyżej), nad głównym
ołtarzem po lewej stronie, znajduje się
witraż z wizerunkiem Jana N. projektu Stefana Matejki, wykonany w
Krakowskim Zakładzie Witrażów, Oszkleń Artystycznych i Fabryki Mozaiki
Szklanej S.G. Żeleński w roku 1910. Obok postaci Jana z dużym krzyżem i
palcem na ustach widać liść palmy, zbirów w średniowiecznych
strojach i budowle miasta Pragi. naroża wypełniają gałązki z
liściami (nad: Pietrosul) (zobacz stronę Szklanych Nepomuków >>) |
|
 |
|
Krościenko Wyżne |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
ul. Brzozowska |
|
|
W nowym kościele parafialnym św. Marcina (zobacz wyżej) znajduje się
feretron z obrazem Jana N., neogotycki (nad: Pietrosul) |
|
|
|
¿
Krościenko Wyżne |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
ul. Północna 411 |
|
|
W kapliczce szafkowej była ludowa figura Jana N. autorstwa
tutejszego rzeźbiarza Józefa Żywica (+1972). Los jej nie jest
nam znany (nad: Pietrosul) |
|
|
|
-
Krościenko Wyżne |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
ul. Północna
330 |
|
 |
Zaginiona ludowa rzeźba Jana N. z XIX wieku, stojąca niegdyś w kapliczce
słupowej ufundowanej przez Jana i Zofię Michalskich. Figurka stała w
górnej niszy (nad: Pietrosul) |
|
|
|
-
Iskrzynia |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
|
|
|
Nieistniejąca już kaplica świętego Jana Nepomucena z 1750 roku |
|
|
|
Iskrzynia |
pow. Krosno |
gm. Krościenko Wyżne |
|
|
 |
Ledwo widoczna drewniana figurka Jana N. w przydrożnej murowanej bielonej kapliczce.
Rzeźba jest ciekawa, ludowa, o okrągłej głowie z wielkimi oczyma. Biret,
krzyż, w drugiej ręce nieustalony ostro zakończony przedmiot (nad: Pietrosul) |
|
|
|
Odrzykoń |
pow. Krosno |
gm. Wojtaszówka |
|
|
 |
Drewniana czarno-biała współczesna figura Jana N. w ceglanej kapliczce słupowej z 2 połowy XIX wieku, którą
ufundował Szczepan Foryś. Jest to kopia poprzedniej figury (nad: Pietrosul) |
 |
|
|
-
Odrzykoń |
pow. Krosno |
gm. Wojtaszówka |
|
|
|
W ceglanej kapliczce słupowej z 2 połowy XIX wieku była kiedyś
stara drewniana figura Jana N. Niestety
zupełnie spróchniała i została zastąpiona współczesną kopią (zobacz
wyżej) (nad: Pietrosul) |
|
|
|
Odrzykoń |
pow. Krosno |
gm. Wojtaszówka |
|
|
 |
Drewniana polichromowana figura w masywnej murowanej kapliczce z XIX wieku,
fundator: Józef Folta. Obiekt jest uproszczoną wersją kapliczki z części
Odrzykonia zwanej Rzeki, leżącej już w
dawnym województwie sandomierskim, zobacz (>>). W październiku 2008 roku figurę skradziono, ale
po niespełna dwóch tygodniach policja ją odnalazła (nad: Pietrosul) |
|
|
|
Hermanowa |
pow. Rzeszów |
gm. Tyczyn |
|
|
|
Jest tu druga figura Jana Nepomucena (uwaga: należy sprawdzić na
miejscu doniesienia źródła "Tyczyn -
dziedzictwo kulturowe. 635 lat Tyczyna") |
|
 |
|
-
Kielnarowa |
pow. Rzeszów |
gm. Tyczyn |
nr 64 |
|
|
Oryginalna drewniana polichromowana figura Jana Nepomucena
z kapliczki koło kościoła (zobacz wyżej) pochodziła z I połowy XIX wieku
(źródło: "Tyczyn - dziedzictwo kulturowe. 635 lat Tyczyna").
Niestety została
skradziona (>>) w nieustalonym
czasie |
|
 |
|
-
Babice |
pow. Przemyśl |
gm. Krzywcza |
|
|
|
W tutejszym kościele św. Trójcy w 1722 r. był
"medalik ze Św. Janem Nepomucenem z rubinem w materii" ofiarowany jako
wotum przez Marcjannę Humniską z Piątkowej. Jego losy są nieznane
(uwaga: zapytać w kościele) (nad:
Pietrosul) |
|
|
|
-
Dubiecko |
pow. Przemyśl |
gm. Dubiecko |
|
|
|
W poprzednim drewnianym
kościele św. św. Szymona i Judy Tadeusza, który stał tu w latach 1753-1926,
w ołtarzu bocznym był obraz Jana N. Ślad po nim zaginął "kiedy to został rozebrany i
przeniesiony na nowe miejsce" (nad: Pietrosul) |
|
|
|
Przedmieście Dubieckie |
pow. Przemyśl |
gm. Dubiecko |
|
|
 |
Ludowa prymitywna drewniana figura Jana N. w pięknej kapliczce brogowej (nad: Pietrosul) |
 |
|
|
-
Nienadowa |
pow. Przemyśl |
gm. Dubiecko |
|
|
 |
W artykule z "Leksykonu kultury ludowej w
Rzeszowskiem" Krzysztofa Ruszla, Rzeszów 2004, nad: K.I.) widnieje niewyraźna
archiwalna fotografia brogowej kapliczki krytej gontem z
drewnianą figurą Jana N. z XIX wieku, podpisana nazwą tej miejscowości.
Widoczna tam figura została skradziona (>>) w II połowie XX wieku |
|
|
|
-
Nienadowa |
pow. Przemyśl |
gm. Dubiecko |
|
|
|
Druga drewniana figura Jana N. umieszczona w starej
kapliczce po kradzieży oryginalnej rzeźby (zobacz wyżej), została
skradziona (>>) w II połowie XX wieku (nad: Pietrosul) |
|
|
|
-
Nienadowa |
pow. Przemyśl |
gm. Dubiecko |
|
|
|
Trzecia drewniana figura Jana N. umieszczona w starej
kapliczce po kradzieżach dwóch pierwszych rzeźb (zobacz wyżej), została
skradziona (>>) zapewne na początku XXI wieku. Chronił ją drewniany daszek
wsparty na czterech słupach. Są podejrzenia, że sprawcą kradzieży był
tutejszy mieszkaniec, który niebawem zginął tragicznie. Figurę tę
przeniesiono z Bachowa (gm. Krzywcza) ponieważ straciła one swoje
miejsce na skutek poszerzenia drogi (nad: Pietrosul) |
|
Powiat Ustrzyki Dolne
(bieszczadzki, część w Ziemi Sanockiej, 2 + 1)
zobacz na mapie google >>
|
 |
|
tuż na północ i wschód od Smolnika przebiegała - wytyczona
działem wodnym Bałtyku (San) i Morza Czarnego (Strwiąż) - granica Ziemi
Sanockiej i
Ziemi Lwowskiej (>>).
Tam znajdziesz kolejne obiekty nepomuckie z dzisiejszego powiatu
bieszczadzkiego |
|
|
|
|
|
|
 |
|
-
Polana |
pow. Ustrzyki Dolne (bieszczadzki) |
gm. Czarna |
|
|
|
Do roku 1951, kiedy to Polana wróciła w granice RP
wyniku wymiany granicznej, istniała tu jeszcze przedzaborowa
kapliczka z rzeźbą Jana N. Z figurą tą związana jest legenda, którą
przekazuje się ustnie od wielu lat: "w okresie międzywojennym duża
część mieszkańców Polany emigrowała do USA. By móc to uczynić i zapłacić
za daleką podróż mieszkańcy pozbywali się swoich dóbr, również ziemi.
Tak też chciał uczynić mieszkający w Polanie Żyd. Działka, którą chciał
sprzedać znajdowała się obok dzisiejszej Świetlicy Wiejskiej. Stała na
nim kapliczka z wizerunkiem świętego Jana Nepomucena. I to właśnie ta
kapliczka w niedalekiej przyszłości miała doprowadzić do tragicznych i
tajemniczych wydarzeń. Ofertą sprzedaży ziemi zainteresowany był
miejscowy pop o nazwisku Łódzki. Transakcja po długich negocjacjach
doszła do skutku. Jednak nowy właściciel postanowił czy wręcz zażądał od
mieszkańców Polany rozebrania stojącej tam kapliczki świętego Jana.
Spotkało się to ze zdecydowanym sprzeciwem. By sprawę załatwić po swojej
myśli o pomoc zwrócił się do sprzedawcy. Ten jednak miał mu
odpowiedzieć: „ziemią handluję, ale świętymi nie”. Wobec takiego obrotu
sprawy, Łódzki zmuszony był wyjaśnić sprawę w sądzie. Ten znajdował się
w pobliskich Lutowiskach a droga prowadziła przez Skorodne sąsiadujące z
Polaną. Tuż przed Lutowiskami na wzniesieniu Hodak, pop nagle zasłabł i
umarł. Po uroczystościach pogrzebowych sprawę kapliczki postanowiła
wyjaśnić pani Łódzka – żona zmarłego. Podobnie jak on wraz z woźnicą
przez Skorodne ruszyła do sądu w Lutowiskach. I tu zdarzyć się miała
rzecz niebywała. W miejscu, w którym umarł jej mąż, pani Łódzka nagle
zasłabła. Woźnica natychmiast zawrócił do Polany. Łódzka jeszcze przez
kilka dni żyła, lecz znajdowała się w śpiączce. W końcu umarła i została
pochowana w okolicy cerkwi. To nie koniec historii. Kilka godzin po
pogrzebie na jej grób zbiegły się psy i zaczęły go rozkopywać. Możliwe,
że w czasie pochówku pani Łódzka jeszcze żyła i zwierzęta to wyczuły?
Cała sprawa jest owiana tajemnicą" (źr.: bieszczady24.pl) . Od
roku 2018 zastępuje ja nowa kapliczka (zobacz wyżej) (nad: R.G.) |
|
|
POWIATY: |
|
|
|
|
|
|
MIEJSCOWOŚCI
(do uzup.): |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W
skład Ziemi Przemyskiej wchodziły powiaty: przemyski, jarosławski,
przeworski oraz powiaty samborski, drohobyski i stryjski
(dziś na
Ukrainie >>). Dzisiejsze powiaty nie pokrywają się z dawnymi i tak
na terenie dawnego województwa leżą dzisiejsze powiaty Jarosław, Łańcut i
Leżajsk oraz części dzisiejszych powiatów Rzeszów, Przeworsk, Nisko, Biłgoraj,
Przemyśl i Tomaszów |
|
 |
|
Przemyśl |
pow: Przemyśl |
gm: Przemyśl |
ul. Mickiewicza 2 |
|
|
Podczas prac remontowych prowadzonych w 1999
roku w siedzibie budynku PKO odkryto w fundamentach kamień
węgielny z wizerunkiem św. Jana Nepomucena, pochodzący sprzed
100 lat. Wizerunek świętego został odnowiony i ponownie
umieszczony w dawnym miejscu wraz z listem |
|
 |
|
Przemyśl |
pow: Przemyśl |
gm: Przemyśl |
Plac Katedralny |
|
 |
W archikatedrze Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela jest piękny
relikwiarz Jana N. (zobacz więcej >>) w kształcie Języka otoczonego pięcioma
gwiazdami i wieńcem męczeńskim. Wykonano go w latach 1787-89 i
zawiera także relikwie św. Stanisława i św. Szczepana. Zapewne
opiekowało się nim działające tu od roku 1777
Bractwo Nepomuckie (>>)
(zobacz wyżej) |
|
 |
|
Krasiczyn |
pow: Przemyśl |
gm: Przemyśl |
|
|
|
W parafii (na plebanii?) przechowuje się
piękną dwumetrową XVIII-wieczną rzeźbę JN wykonaną w piaskowcu w słynnej lwowskiej
szkole rzeźbiarskiej (zobacz też opis figury św. Jana Nepomucena
w Przemyślu koło mostu na Zasaniu - powyżej). Przed II Wojną
Światową stała ona na tzw. Komarze, przy drodze nieopodal
dzisiejszej posesji Majchrowiczów, nieopodal tartaku i browaru
Sapiehów (czyżby fundatorzy?). Zniszczona i zepchnięta do rowu
przez Rosjan podczas ostatniej wojny, przeleżała tam do roku
1973, skąd została przewieziona na plebanię. Wymaga dorobienia
całej głowy, ręki i podstawy. Niestety nie sfinalizowano
zaawansowanych planów remontu figury, a w miejscu ponepomuckim
ustawiono krzyż na kamiennym cokole, a następnie szablonowy
odlew z warsztatu w
Łowcach (>>) (zobacz
poniżej) |
|
 |
|
-
Krasiczyn |
pow: Przemyśl |
gm: Przemyśl |
|
|
|
Na zamku była niegdyś figura Jana N., która
została zniszczona podczas najazdu
moskiewskiego w 1726 roku. Według ówczesnego kronikarza
wyglądało to tak: "Wjechali Moskale z Kozakami sławny zamek
krasiczyński złupili, dla zdobycia żelaza mury rozwalili, okna
powybijali, z ołowiu kule lali, drzwi i stoły łupali, wszelką
galanterię popsuwszy w fosy wrzucali, staroświeckie obrazy
wszystkich królów i panów rąbali, a inne zabrane po różnych
wsiach, w Przemyślu sprzedawali. Basztę Papieską zburzyli,
obrazy papieżów zabrali. Rozbiwszy na ostatek kaplicę złupili
ją, srebra to jest: kielichy, monstrancje i ornaty wszystkie
zabrali, obrazy i ołtarze poniszczyli, krzyże połamali, statuę
św. Jana Nepomucena porąbali i w kawałki posiekli i wszystkie
wsie spustoszyli i w niwecz obrócili" |
|
|
|
Jarosław |
pow. Jarosław |
gm. Jarosław |
ul. Brodowicze |
|
 |
Jan N. z dzielnicy Brodowicze - około 4 km na północ od centrum
miasta, w bliskości stawów - to kamienna figura w stylu późnego XIX lub wczesnego
XX wieku. Statyczna, o ograniczonej liczbie detali, majestatyczna
(nad: W.P.) |
|
|
Wiązownica |
pow. Jarosław |
gm. Rokietnica |
|
|
 |
Kapliczka z drewnianym Nepomukiem
przemalowanym na kobietę tak gruntownie, że trudno dopatrzeć
się kanonicznego zarostu Jana. O jego identyfikacji
przesądza nakrycie głowy (nad: W.P.) |
 |
|
|
Surmaczówka |
pow. Jarosław |
gm. Wiązownica |
|
|
 |
Tuż nad Lubaczówką, przy moście stoi
drewniana szalowana kapliczka z sygnaturką na dwuspadowym
dachu. W szycie ma oszkloną, zamkniętą półokrągło wnękę, w
której umieszczono ładną, drewnianą polichromowaną figurę
Jana N. w stylu ludowo-barokowym. Na wnęką wycięto okrągły
otwór, w którym wstawiono gwiazdę tworzącą ażur (nad: W.P.) |
 |
|
|
-
Mołodycz |
pow. Jarosław |
gm. Wiązownica |
|
|
|
W kapliczce - poprzedniczce dzisiejszego
obiektu - była nieistniejąca już lipowa rzeźba Jana N. z XIX
wieku (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
-
Pruchnik |
pow. Jarosław |
gm. Pruchnik |
ul. Kańczudzka |
|
 |
Na cmentarzu, pod lipą, piękna brogowa,
kryta gontem, kapliczka ponepomucka. Nie ma w niej już figury Jana N.,
zastąpiła ją MB (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Łowce |
pow. Jarosław |
gm. Chłopice |
nr 189 |
|
 |
Siedzibę ma tutaj Pracownia
Rzeźbiarsko-Odlewnicza "ARKADA", która produkuje masowo
figury Jana N. - odlewy z żywicy epoksydowej oparte na
wzorcu, którym jest rzeźba z kościoła św. Trójcy w
Jarosławiu (zobacz wyżej >>). Odlewy takie (kolorowe) są np.
w Jarosławiu, Kielnarowej, Lubieni, (jednobarwne) w
Krasiczynie, Jaśle, Kołaczycach, Oborach na Kujawach (zobacz >>). Symbolicznie umieszczam tu tę lokalizację jako pojedynczą
pozycję listy (nad: Pietrosul) |
|
 |
|
Sietesz |
pow. Przeworsk |
gm.
Kańczuga |
DW881 |
|
 |
W północnej części wsi, nad stawem dworskim, przy skrzyżowaniu
szosy z Kańczugi do Łańcuta z główną drogą prowadzącą przez wieś
do wsi Siedleczka stoi kapliczka budowana z cegły, lepiona gliną
i bielona, pokryta blachą. Według miejscowej tradycji wybudowana
została około połowy XIX wieku, po zniesieniu pańszczyzny, w
miejscu gdzie dawniej był areszt, w którym właściciel dworu
przetrzymywać miał chłopów. Pierwotnie była to kapliczka typu
domkowego, z otworem wejściowym od frontu, pokryta gontem.
Została poważnie przebudowana: wejście zamurowano, pozostały
otwór przeszklono. Teren wokół kapliczki otoczony został
metalowym płotkiem. Po roku 2008 obiekt uległ dalszym
przekształceniu, niestety niekorzystnym. Dodano coś w
rodzaju portyku na dwóch kolumnach, przebito boczne okna,
dodano gzyms i cokół z czerwonej cegły, inaczej pokryto
daszek i przemalowano ogrodzenie. Wewnątrz znajduje się
współczesny szablonowy odlew Jana N. produkowany przez firmę
Popiel z Kielc (zobacz >>, również Nienadowa, Sietesz,
Łowkowice, Raszowa, Stare Kotowice, Wysoka). Zastąpił on (po
roku 2008) starą drewnianą polichromowaną figurę, której
losy nie są nam znane (zobacz niżej) (nad: K.I., uzup: Pietrosul) |
   |
|
|
Rączyna |
pow. Przeworsk |
gm.
Kańczuga |
|
|
 |
W murowanej domkowej kapliczce z roku 1991 umieszczono drewnianą
figurę duchownego. Nie ma biretu, inne atrybuty przepadły w
ciągu wieków, a wetknięty w dłonie krzyżyk jest wtórny. Na
długiej stule i komży wymalowano ozdoby - wici roślinne i
kwiatki, lecz one też są zapewne młodsze niż sama figura.
Według mieszkańców to św. Jan Nepomucen. Pierwotnie figura
umieszczona była w kapliczce skrzynkowej na starej lipie,
potem po jej ścięciu, na "akacji" - wtedy rzeźba utraciła
dolne partie, które przegniły. Dachówka na kapliczce
pochodzi z dachu starej szkoły (nad: W.P., uzup: Pietrosul) |
 |
|
|
-
Krzeczowice |
pow. Przeworsk |
gm.
Kańczuga |
|
|
|
O jednej z tutejszych kapliczek lokalny
informator powiedział K.I., że była tam w środku, ale skradli, figura Jana
"MEPOMUCYNA". Kolejna strata (>>)! (nad: K.I.) |
|
|
|
Gać |
pow. Przeworsk |
gm.
Gać |
|
|
 |
Kapliczka z drewnianą polichromowaną figurą Jana N. (nad: M.Z.) |
 |
 |
|
Rzeszów |
pow. Rzeszów |
gm. Rzeszów |
ul. Podwisłocze / Kopisto |
|
 |
Kamienna osiemnastowieczna
figura Jana N. stała od lat na rzeszowskim Staromieściu, przy
kościele.
W roku 2007 rzeźbę odnowiono i w roku następnym przeniesiono na
ul. Podwisłocze (róg Kopisto), niedaleko rzeki, mostu i zamku. Nie zrealizowano więc planu, aby ustawić Jana
na drugim brzegu, na Podpromiu, gdzie specjalnie zasadzono cisy.
Jan był już wielokrotnie przenoszony, w XVIII wieku stał przy
moście zwodzonym prowadzącym do zamku, tam gdzie dziś kończy się
ulica Kraszewskiego. Potem został przeniesiona na róg ulicy Unii
Lubelskiej i Dąbrowskiego. Tablica na cokole głosi:
ŚW.
JAN NEPOMUCEN
UR. 1348 - 1393 PATRON MOSTÓW -
GROBLI
PRZEPRAW RZECZNYCH
I DOBREJ SŁAWY FIGURA
TA ZOSTAŁA POSTAWIONA
Z POCZĄTKU XVII W. PRZY GROBLI
W POŁUDNIOWO- WSCHODNIEJ
CZĘŚCI MIASTA RZESZOWA
PRZY
UL. PODZAMCZE - OBECNIE
DĄBROWSKIEGO - SKĄD USUNIĘTO
JĄ W ROKU 1969 I PORZUCONO
NA CMENTARZU W
STAROMIEŚCIU.
NA TYM MIEJSCU POSTAWIONO
JĄ 13 VIII
1981 ŚW. JANIE MIEJ PIECZĘ
NAD NASZYM MIASTEM
W 2008 ROKU
FIGURĘ ODNOWIONO
I WYKONANO NOWY COKÓŁ.
W DNIU 5 V 2008 POSTAWIONO JĄ TU PRZY MOŚCIE
ZAMKOWYM.
MIESZKAŃCY RZESZOWA |
Przy czym ostatni akapit i podpis dopisano
po ostatniej
przeprowadzce. Niestety Jan zarasta różnymi banerami
reklamowymi, kiedyś dodano mu do towarzystwa koszmarną
reklamę w kształcie bicykla |
     |
|

 
 
 
 
 

|
-
Rzeszów (gm. i pow. Rzeszów,
): Jana N. zobaczyć można na Placu
Farnym, we wnęce zewnętrznej ściany
XV-wiecznego prezbiterium rzeszowskiej fary. Jan jest kamienny, z naiwną twarzą.
Po remoncie fary zmieniło się wygląd figury - na pozbawionej już
niepotrzebnych tynków ceglanej ścianie ładnie prezentuje się
odświeżona jasna rzeźba (nad: TRojek)
-
Rzeszów-Słocina (gm. i pow. Rzeszów,
): przy ulicy Słocińskiej stoi
trzypiętrowa kapliczka z figurą Jana N. w górnej wnęce,
pochodząca z roku 1860 i z
leżącej nad Wisłokiem dawnej wsi Drabinianki (dziś dzielnicy
Rzeszowa), gdzie znajdowała się przeprawa promowa, a postawiona
jako dziękczynienie za uwłaszczenia chłopów. Drewniana figura ma
około 80 cm, a zakupiona została przez fundatora, Wojciecha
Mikułę, na odpuście w Leżajsku. Kapliczka stała w miejscu, gdzie
dziś znajduje się spółdzielnia mieszkaniowa i dąb, sadzony
również przez Wojciecha Mikułę. Kapliczkę przeniesiono w
roku 1975 przed nowy dom potomków fundatorów, rodzinę Złamańców,
w związku z budową na miejscu dawnej wsi blokowiska Nowe Miasto
(nad: H.Jakóbczak <- mariten.blog.onet.pl)
-
Rzeszów-Pobitno (gm. i pow. Rzeszów,
): przy ul. Polnej 8
(skrzyżowanie z Morgową), od roku 1880 stoi kamienna figura Jana
Nepomucena z utrąconym krzyżem, biretem i długą stułą. Bardzo
ładnie prezentuje się przy południowym słońcu, jest
polichromowana - choć farba złazi płatami (nad: H.G.)
-
Rzeszów-Przybyszówka (gm. i pow. Rzeszów,
):
przy ul. Dębickiej, w starym kościele św. Mikołaja, w
zwieńczeniu lewego ołtarza bocznego poświęconego świętej
Barbarze znajduje się owalny obraz Jana N. z palcem przy ustach.
Drewniany ołtarz pochodzi z nieistniejącego krakowskiego
kościoła świętego Szczepana, jednak wizerunek Jana Nepomucena
został dodany już po przeniesieniu, podobno w roku 1929 (nad:
H.Jakóbczak)
-
Rzeszów-Przybyszówka (gm. i pow. Rzeszów,
): przy ul.
Dębickiej, przy schodach kościoła św. Mikołaja, stoi kamienna
polichromowana figura Jana N. w czerwonej mozetcie. I połowa XIX wieku,
lekki kontrapost
|







 |
 |
|
-/¿
Rzeszów |
pow. Rzeszów |
gm. Rzeszów |
ul. |
|
 |
W pijarskim kościele św.
Krzyża jedna z południowych kaplic pochodząca z I połowy XVIII
wieku (1718) nosiła wezwanie
Jana N. Kaplica ta połączona była z sąsiednimi tworząc amfiladę,
a utworzono ją zamykając przęsło krużganków klasztornych.
Obok w ten sam sposób utworzono kaplicę św. Filipa Neri. Od
kasaty konwentu przez Austriaków w 1786 roku pomieszczenia
kaplic były w rękach cywilnych, de facto zdesakralizowane.
Dopiero w 1979 roku odzyskał je dla potrzeb kultu ks.
Walenty Bal, "który po wyczerpaniu środków prawnych w
czerwcu 1979 roku zajął kaplice św. Filipa Nereusza i św.
Jana Nepomucena, użytkowane przez sąsiadujące z kościołem
Muzeum Okręgowe. W październiku 1979 roku Sąd Rejonowy w
Rzeszowie skazał go na rok więzienia w zawieszeniu i karę
grzywny". Obecnie jest tam kaplica Miłosierdzia Bożego,
a wchodzi się doń przez portal w przyziemiu wieży zegarowej (nad: H.Jakóbczak, uzup: Pietrosul) |
|
|