D. O. M.
INSULA HÆC IANNÆA
SAXEAM HANC ASPECTABILEM MOLEM
DIVO JOANNI NEPOMUCENO
IN MAIOREM GLORIAMET HONOREM
SIBI VERO CONTRA PERICULA ET ADVERSA OMNIA
IN FIRMISSIMUM ASYLIATOVE REFUGII
PROPUGNACULUM ET PORTUM
SUPEREXCUBANTE THAUMATURGO
TANTO VIGILEET TUTORE
ANIMODEVOTA FIDUCIA PLENO
POSUIT ET EREXIT
MDCCXXXI

We wnętrzu kościoła św. Macieja, po lewej stronie ołtarza bocznego po stronie północnej kościoła, znajduje się figura św. Jana Nepomucena. Jest w dobrym stanie, wyzłocona w całości, prawdopodobnie wykonana z drewna. Jan adoruje Chrystusa na krzyżu, trzymając krzyż razem z gałązką palmową w lewej ręce, w prawej zaś ręce dzierży biret. Zwraca uwagę niezwykła smukłość głowy Jana, delikatność rysów twarzy i urocze loczki, wygląda raczej na młodzieńca niż na dojrzałego mężczyznę. Siostra Wirtualna DarkMoon, która odnalazła rzeźbę, została wpuszczona do środka niedostępnym z zewnątrz przejściem dzięki uprzejmości pani, która pracuje w Cafe Maciejówka. Przed rokiem 2018 figura przeszła remont - w roku poprzedzającym nie było jej na miejscu (nad: DarkMoon, uzup: U.B.)

Trzecia przypisywana Urbansky'emu (zobacz >>) kamienna rzeźba Jana N. znajduje się w katedrze Św. Jana Chrzciciela (zobacz też niżej), w obejściu nawy, koło kaplicy szczytowej (Mariackiej). Jest tam efektowna złocona muszla, która stanowi tło dla głowy świętego oraz ładny aniołek trzymający czapkę. Rzeźba pochodzi ponoć z roku 1704 (tak u ks. J. Patera; inne źródło podaje lata XXX-te XVIII wieku). Figurę ustawiono przy filarze, przed kaplicą Najświętszej Marii Panny. Wykonane zdjęcie owalnego kartusza, znajdującego się bezpośrednio pod rzeźbą, pozwala odczytać jedynie fragment daty rocznej (prawdopodobnie powstania) MDCC?X??. Sam Święty przedstawiony w postawie klęczącej na prawym kolanie, trzyma przed sobą na prawym ramieniu, krucyfiks, który adoruje nabożnym wzrokiem. Przy Janie, a nawet lekko za nim, pulchny aniołek, czy też putto, trzymające janowy, wysoki biret z czterema płatkami. Całość przedstawiona na tle muszli i udrapowanej tkaniny, złotych w kolorach. Całe założenie rzeźbiarskie umieszczone na rozbudowanym postumencie. W górnej części postumentu, wspominany już, owalny kartusz, "nakryty" motywem roślinnym. W kartuszu napis fundacyjny w łacinie. Ktokolwiek go odczyta, pozna datę powstania dzieła i inspirację do jego wystawienia. Stan obiektu dobry (uzup: S.Zobniów)

W katedrze Św. Jana Chrzciciela (zobacz wyżej) do roku 1945 w północnej kaplicy westwerku znajdował się okazały ołtarz Jana N. z 1723 roku, fundowany przez zarażonego wirusem nepomuckim dziekana katedralnego Leopolda Frankenberga

W katedrze Św. Jana Chrzciciela (zobacz wyżej) jest również współczesny witraż przedstawiający Jana N. w północnej kaplicy westwerku, umieszczony na miejscu ołtarza JN z 1723 roku zniszczonego w czasie wojny (zobacz wyżej). Ufundowany przez zakony żeńskie archidiecezji wrocławskiej (o Szklanych Nepomukach - na osobnej stronie >>)

W zakrystii kościoła św. Elżbiety znajdowała się drewniana polichromowana figurka przedstawiająca najprawdopodobniej św. Jana Nepomucena. Została niestety skradziona (>>) w roku 2012 (nad: S.Zobniów)

W kościele paulinów św. Antoniego Padewskiego, w przykościelnym muzeum zorganizowanym w 2007 roku na emporze, eksponowana jest drewniana figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku. Umieszczona została na konsoli (poświęconej pierwotnie figurze św. Józefa) na zachodniej ścianie empory, w sąsiedztwie głównego ołtarza. Święty z biretem na głowie w typowym ubiorze kapłana okresu baroku, w sutannie, komży ozdobionej koronką, gronostajowej rokiecie kanonika, z befką pod szyją, adoruje trzymany na prawym ramieniu krucyfiks spod którego wyłania się palma męczeństwa. Figura w statycznej pozie z zaznaczoną dynamiką ruchu odchyloną nieco komżą, ustawiona jest na chmurkach (w symbolu glorii chwały) z podstawką ozdobioną kwiatami. Prowadzone prace remontu kościoła powodują osiadanie kurzu na eksponatach w muzeum (uzup: S.Zobniów)

Na sklepieniu Auli Leopoldiny w Collegium Maximum Uniwersytetu Wrocławskiego są iluzjonistyczne freski Johanna Christopha Handke (1694-1774), a wśród nich daje zauważyć się wizerunek Jana N. Freski powstały w roku 1732 (nad: S.Ł.)

Figura Jana N. stoi  w południowo-zachodnim narożu muru otaczającego teren cmentarza przy kościele św. Maurycego. Kamienna, barokowa, z krucyfiksem, ustawiona na cokole ze spływami wolutowymi i ozdobionymi kampanulami, zaopatrzonym w górnej części we wnękę na światło umarłych  z kratką regencyjną i palmetami, podobnie jak opisana powyżej rzeźba sprzed św. Macieja. Święty w birecie na głowie przyozdobionej aureolą z pięcioma gwiazdami, w sutannie, komży ozdobionej koronką i gronostajowej rokiecie, adoruje trzymany na prawym ramieniu krucyfiks, spod którego wyłania sie palma męczeństwa. Rzeźba przedstawiona w lekkim kontrapoście, ustawiona została na szerokim gzymsie bogato zdobionego cokołu. Figura została wykonana przez nieznanego rzeźbiarza, chociaż przypisuje się jej (A.Więcek 1963, K.Kalinowski 1986) wykonanie przez J.J. Urbańskiego w 1726 roku jako następnej po figurze JN z 1724 roku ustawionej w Częstochowie. Datę 1726 potwierdza czytelna dopiero po renowacji inskrypcja, z której można odczytać powiększone litery rzymskie stanowiące datowanie figury. W ozdobiony obramieniem z ornamentem roślinnym kartuszu pod wnęką znajduje się napis, chronostychowany (>>), który w tłumaczeniu brzmi "Przechodniowi / Ciebie / z szacunkiem pozdrawiającemu / i w czci zagrożonemu / bądź / obrońcą". Figura została odrestaurowana przed rokiem 2018, odtworzono też kratę zamykającą wnękę w cokole (uzup: S.Zobniów, U.B., tłum: J.Woronczak)

W tymże kościele św. Maurycego (zobacz wyżej) jest figura Jana N. w ołtarzu bocznym. Jest to barokowa kompozycja Jana i dwóch aniołków z atrybutami - księgą i palcem na ustach

W kościele klasztornym bonifratrów św. Trójcy jest imponująca polichromowana nepomucka kompozycja rzeźbiarska umieszczona naprzeciwko ambony, autorstwa działającego na Dolnym Śląsku norweskiego rzeźbiarza Thomasa Weissfeldta (1670-1721), znanego z fundacji pokutnej Nepomuka w nieodległych Osobowicach (niegdyś przed Bramą Mikołajską, zobacz niżej). Jan klęczy na chmurkach, putta trzymają atrybuty. U dołu relief mostu praskiego i gwiazd płynących na wodzi. Całość zwieńczona krucyfiksem unoszonym przez anioły, ku któremu wzrokiem zwraca się JN

W tym samym kościele klasztornym bonifratrów św. Trójcy (zobacz wyżej) w ołtarzu św. Józefa, jest drewniana polichromowana rzeźba Jana N. z połowy XVIII wieku. Święty w birecie na głowie przyozdobionej aureolą z pięcioma gwiazdami, w typowym ubiorze kapłana adorował dawniej krzyż lub krucyfiks, o czym świadczy wyciągnięta ręka w geście uwielbienia (uzup: S.Zobniów)

W tym samym kościele klasztornym bonifratrów św. Trójcy (zobacz wyżej) w ołtarzu św. Karola Boromeusza, jest rzeźba przedstawiająca najprawdopodobniej Jana N., z roku 1724 (uwaga: potwierdzić identyfikację, sprawdzić istnienie w tym kościele kolejnej figury JN) (uzup: S.Zobniów)

W tym samym kościele klasztornym bonifratrów św. Trójcy (zobacz wyżej), w zakrystii, znajduje się drewniana polichromowana figura św. Jan Nepomucena. Święty z biretem na głowie przyozdobionej aureolą z pięcioma gwiazdami ubrany w typowy dla okresu baroku strój kapłana, w sutannie, komży i narzuconej na ramiona rokiecie kanonika trzyma w lewej ręce krzyż a palec wskazujący prawej ręki przykłada do ust na znak zachowanej tajemnicy spowiedzi (nad: S.Zobniów)

W kościele św. Stanisława, Doroty i Wacława, podczas remontu dachu odnaleziono na strychu nieznaną figurę Nepomuka. Została ona odkryta przez panią A.I., działającą w służbach kościelnych tego kościoła. Figura drewniana, XVIII-wieczna, ma około 1,60 m wysokości. Brak jej obydwu rąk, ma obtłuczony nos. Na figurze były resztki złoceń i ... 1 centymetrowa warstwa kurzu. Figura była w konserwacji w roku 2006, kiedy to uzupełniono ubytki i pomalowano komżę, kołnierz i biret farbą koloru złotego. Potem została umieszczona w ocalałym fragmencie dawnego klasztoru augustianów-eremitów (potem franciszkanów), dziś siedzibie firmy renowacyjnej Castellum, na korytarzu pierwszego piętra (nad: J.S.)

W tym samym kościele św. Stanisława, Doroty i Wacława (zobacz wyżej), przy bocznym ołtarzu NMP, w prawej nawie i po lewej stronie ambony, jest barokowa drewniana złocona figura Jana N. z około 1730 roku.  Święty w typowym ubiorze kapłana z biretem na głowie, w sutannie, komży i mantolecie kanonika adoruje trzymany na lewym ramieniu krucyfiks. Rzeźba pomalowana w całości farbą koloru złotego. Po prawej stronie tego ołtarza NMP ustawiono symetrycznie do JN, bezbrodą figurę św. Franciszka, która może być czasem mylona z nim (nad: A.I., uzup: S.Zobniów)

 W tym samym kościele św. Stanisława, Doroty i Wacława (zobacz wyżej), inny z lewych bocznych ołtarzy poświęcony jest Janowi N. i umieszczono w nim obraz klęczącego Jana N. adorującego krucyfiks. JN klęczy przed otwartą księgą i zgaszoną świecą symbolizującą jego uśmiercenie. Po prawej stronie JN na podeście klęcznika biret. Wizerunek JN przedstawiony został na tle scenerii praskiego mostu z którego zrzucono Jego ciało. Po lewej stronie putta, z których jedno trzyma palec przy ustach na znak zachowania tajemnicy spowiedzi, a drugie wznosi w ręce klucz symbol uwięzienia i męczeństwa a trzecie putto trzyma zamkniętą książkę symbolu uczonego. Olej na płótnie, z około 1720 roku (nad: A.I., uzup: S.Zobniów)

W Muzeum Historycznym (Oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia Pałac Królewski) mieszczącym się w dawnym Zamku Królów Pruskich eksponowana jest barokowa figura Jana N. przedstawiona w tanecznym geście adoracji nieistniejącego dziś krzyża. Jest to drewniana rzeźba anonimowego rzeźbiarza śląskiego, z około 1720 roku, pochodząca ze zbiorów wrocławskiego klasztoru oo. bonifratrów. Święty w postawie stojącej w kontrapoście, trzymał zapewne kiedyś na lewym ramieniu krucyfiks, który adorował wzrokiem. W prawej dłoni, odchylonej w bok mógł unosić gałązkę palmową. Obecnie rzeźba obu atrybutów jest pozbawiona. Jan ubrany w zapinaną guzikami sutannę; wykończoną dołem i przy rękawach koronką komżę; związaną pod szyją grubym sznurem futrzaną pelerynę z kapturem, która wywinęła się przy rękawach; na głowie biret. Twarz pokryta bujnym zarostem: brodą i wąsami. Stan dobry (nad: arkadoo, uzup: J.B. z Kłodzka)

W budynku przy domu Sióstr Maryi Niepokalanej działała od roku 1858 roku kaplica. W ołtarzu umieszczono figurę Jana N. Od wielu lat nie ma tam juz ani domu zakonnego, ani kaplicy. Nie jest mi znany wygląd ani dalsze losy tej figury, wiadomo też, że nie została przeniesiona do innego domu sióstr w Katowicach (uzup: S.Zobniów)

W kościele św. Michała Archanioła oprócz rzeźby (zobacz niżej), na ścianie obok znajduje się barokowy obraz siedzącego w otoczeniu aniołków Jana N., z typowym ułożeniem palca na ustach. Obok na stole leży otwarta księga, na którą wskazuje lewa dłonią Jan, i stoi krucyfiks (nad: DarkMoon)

W kościele św. Michała Archanioła jest drewniana rzeźba Jana N. o cechach barokowych, zawieszona na kolumnie. Prawą dłoń ma ułożoną w geście milczenia, w lewej trzyma krzyż, natomiast jego aureola jest pozbawiona gwiazdek. W roku 2013 przeprowadzono konserwację rzeźby (nad: DarkMoon, uzup: S.Zobniów)

W Parku Szczytnickim ustawiono drewniany kościół św. Jana Nepomucena (dawniej Narodzenia NMP, XV/XVI wiek) przeniesiony ze Starego Koźla (gm. Bierawa, pow. Kędzierzyn-Koźle, >>> X.Opolskie, na tym miejscu kościół pw. Jana N. z roku 1808) w 1913 roku. Został on sprzedany przez mieszkańców Kędzierzynowi, lecz na tym miejscu zagrożony był pożarem od iskier parowozów jeżdżących nowowybudowaną linią kolejową. Kościółek ma więc ciekawą i bogatą historię, w tym epizod z ukryciem na jego poddaszu skradzionych w 1957 roku z Muzeum Narodowego obrazów. Wewnątrz znajduje się współczesny obraz Jana N.

Na obrzeżu tego samego Parku Szczytnickiego (zobacz wyżej), w holu przed wejściem do małej salki konferencyjnej wrocławskiego Oddziału Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, jest wizerunek Jana N. Jest to współczesna, niezbyt piękna i mało kanoniczna jednobarwna figura Jana

W tym samym Oddziale Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej (zobacz wyżej), w holu przed wejściem do małej salki konferencyjnej, jest drugi wizerunek Jana N. - jest to typowy oleodruk przedstawiający Jana na tle Mostu Karola. Wyróżnia go fakt, że jest jednobarwny, ja posiadam ten sam obrazek w wersji kolorowej. Pod obrazkiem umieszczono tabliczkę z informacją o Świętym (nad: M.Muryn)

Do wyposażenia kościoła św. Wawrzyńca należy konfesjonał, na którym znajduje się wizerunek Jana N. W roku 2013 kościół przechodził kompleksowy remont i objął on również renowację konfesjonału (uwaga: sprawdzić stan aktualny) (nad: S.Zobniów)

Przed zamkiem, na trójkątnym cokole zdobionym wolutami i innymi elementami, stoi duża grupa rzeźbiarska NMP z Dzieciątkiem, a główną postacią drugiego poziomu jest Jan N. Ufundowali ją wrocławscy Krzyżowcy z Czerwoną Gwiazdą dnia 14 maja 1743 roku, co stwierdza opis (wg Lydia Baruchsen, "Die Schlesische Mariensäule", Breslau 1931) starego dokumentu, kiedy to jeszcze znajdował się on w kościele w Leśnicy. Są tam trzy płaskorzeźby z życia JN (Spowiedź, Przesłuchanie, Topienie) oraz putta. Wyjątkowo imponujący zespół rzeźbiarski najwyższej klasy, wykonany najprawdopodobniej przez J.J. Urbańskiego (zobacz >>) według projektu Ch. Tauscha. Pomnik ten charakteryzuje się czterostopniową kompozycją. Na kamiennej podstawie na bazie trójkąta umieszczono drugą część cokołu, ozdobionego spływami wolutowymi, zawierającą trzy reliefy ze scenami z życia JN. Trzecim stopniem tego pomnika, ograniczanym od góry i doły wolutami, jest kompozycja grupy figuralnej ze św. Janem Nepomucenem klęczącym na chmurkach z których wyłaniają się główki puttów. W górnej części tego trzeciego stopnia pomnika widoczne putta z atrybutami JN (klucz i wieniec chwały). Czwarty, najwyżej usytuowany stopień pomnika, zawiera figurę NMP z dzieciątkiem na ręku godzącym dzidą w bestię. Po bokach figury NMP widoczne putta z kwiatami i aniołki trzymające atrybuty nepomuckie (klucz i wieniec chwały). Ciekawe są niektóre elementy na płaskorzeźbach, praktycznie nie występujące na reliefach innych pomników JN. W górnej części reliefu sceny spowiedzi królowej Zofii przez JN widoczny król Dawid z harfą nad którym apoteoza języka w glorii promienistej. W płaskorzeźbie sceny rozmowy króla Wacława widoczne są, za postacią JN, insygnia biskupie co jest wymownym akcentem próby karania Biskupa Jana z Jenštejna przez Wacława IV w osobie św. Jana Nepomucena (bez narażania się na spór z Papieżem). W płaskorzeźbie zrzucenia JN z mostu do Wełtawy na uwagę zasługują dwie postacie widoczne w przęsłach mostu. Jan jest między innymi patronem osób związanych swą pracą z wodą, w tym rybaków i flisaków. I to właśnie rzeźbiarz przedstawił w osobach rybaka z wędką wyławiającą rybę i flisaka lub przewoźnika na łodzi. W górnej części tej sceny putta z atrybutami świętego palma męczeństwa i wieniec chwały - i w tej części płaskorzeźby widać najwyraźniej ubytki powierzchniowe wskutek postępującej erozji piaskowca. W dolnej części poniżej przęseł mostu widoczny na wodzie biret. Dodatkowa informacja: w Leśnicy mieszkała spora mniejszość czeska a ojciec jednego z dawnych proboszczów był Czechem (uzup: S.Zobniów)

W tym samym kościele św. Jadwigi, na wsporniku zawieszonym wysoko na prawej ścianie prezbiterium ustawiono klęczącą (?) drewnianą polichromowaną figurę Jana N. początków XVIII wieku. Jan klęczy na srebrnych chmurkach zwrócony w stronę ołtarza. Pierwotnym miejscem ekspozycji rzeźby był najprawdopodobniej ołtarz boczny (uwaga: należy sprawdzić na miejscu i w źródłach) (nad: H.Jakóbczak)

W tym samym kościele św. Jadwigi znajduje się ujęty w rokokową ramę  obraz przedstawiający apoteozę świętego kanonika (strój z gronostajową peleryną) męczennika (palma u stóp). Przedstawiony na obrazie święty klęczy na chmurze, wskazując dłonią usytuowany na dole obrazu kościół. Brak jednak innych atrybutów Jana N., a identyfikacji nie ułatwia uniwersalny symbol, lekko rozświetlonego Oka Opatrzności na górze sceny. Obraz ma wymyślny owalny kształt ujęty w bogato zdobioną ramę, bogato zdobioną (element liści). Pewne źródło wskazuje na pierwszą połowę XVII wieku jako datę powstania (należy zweryfikować!)

Długo widniał on na tej liście, potem jego nepomuckość została zakwestionowana i trafił na czas jakiś na zesłanie do kategorii pseudonepomuków (zobacz >>). Jednak upomniał się o niego Pietrosul, a oględziny zdjęcia w maksymalnym powiększeniu pozwoliły znaleźć motyw Mostu Karola w lewej dolnej części kompozycji. Obraz dostępuje więc rehabilitacji i w chwale powraca na listę Nepomuków Wrocławskich (nad: J.D., uzup: S.Zobniów, Pietrosul)

(uwaga: w tym samym kościele św. Jadwigi znajduje obiekt pseudonepomucki (zobacz >>): figura św. Hieronima, podobnego w tym ujęciu do Jana N.)

W kościele św. Jadwigi we Wrocławiu-Leśnicy (zobacz wyżej) znajdował się konfesjonał, którego drzwiczki zdobiła płaskorzeźba przedstawiająca św. Jana Nepomucena, jako patrona dobrej spowiedzi. Obiekt poddany został konserwacji i aktualnie znajduje się w remontowanym kościele filialnym pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Konfesjonał ten pochodzi z przełomu wieku XVIII/XIX. Na uwagę zasługuje płaskorzeźba JN, który palec lewej ręki przykłada do ust na znak zachowania tajemnicy spowiedzi a palec wskazujący prawej ręki kieruje ku górze w kierunku spowiadającego kapłana dla podkreślenia, że taka tajemnica obowiązuje również spowiednika (uwaga: pewne źródło wskazuje na pierwszą połowę XVII wieku jako datę powstania, co jest niewiarygodne) (uzup: S.Zobniów)