Posłuchaj:

Orkiestra p.w. Świętego Mikołaja:
Koło Jana, koło Jana...

SEGER Josef FN (1716-82)
- Fuga in A
- Toccata in D

Filmy:

• "Wszystkie święte Nepomuki" w reżyserii K. Kubiaka: film poświęcony nadwiślańskim figurom Jana N. z woj. lubelskiego

• "Świątynie pod otwartym niebem" w reżyserii Andrzeja Różyckiego): film opowiada o plenerze rzeźbiarskim w Smolanach, gdzie twórcy z Polski i Litwy rzeźbili figury Jana N.

• "Zabil Jsem Einsteina Panove", czyli "Panowie, zabiłem Einsteina" to czechosłowacka komedia science-fiction z 1970 roku. W jednej ze scen (około 15 min.) pojawia się polichromowana figura przedstawiająca niewątpliwie Jana  N., choć nie znamy jej pochodzenia (Youtube >>) (nad: J.B. z Kłodzka)

• "Kler" w reżyserii Wojtka Smarzowskiego, 2018: w jednej ze scen na plebanii, za plecami postaci granej przez A.Jakubika, stoi figura Jana N. Film był kręcony m.in. w czeskiej parafii pw. Narodzenia Maryi Panny w Orłowej na Śląsku Cieszyńskim, koło granicy Polski, lecz nie jest pewne, czy rzeźba w rzeczywistości tam się znajduje

• "Popiół i diament" w reżyserii Andrzeja Wajdy, 1951: w jednej ze scen gra kaplica św. Jadwigi w Trzebnicy, gdzie wstawiono drewniana figurę Jana N. nieznanego nam pochodzenia. W początkowej scenie filmu widać też kopalnię (!) o nazwie "Jan Nepomucen" założoną przez zarażonych wirusem nepomuckim von Schaffgotschów w Przecznicy (Dolny Śląsk >>)

• "Stawka większa niż życie", odcinek XVIII "Poszukiwany Gruppenführer Wolf" w reżyserii Andrzeja Konica, 1967-68: w ostatnim odcinku zagrała wrocławska figura Jana N. na Ostrowiu Tumskim

• "Marcowe Migdały" w reżyserii Radosława Piwowarskiego, 1989: we Wrocławiu wiosną 1989 kręcono scenę demonstracji. Pojawia się tam kamienna figura Jana N. Zagadką pozostaje, która to figura

• "Krótki film o zabijaniu" w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego, 1987: uwieczniono tu figurą Jana N. z ulicy Wiertniczej w Warszawie, sprzed siedziby TVN

• "1920 Bitwa Warszawska" w reżyserii Jerzego Hoffmana, 2010: film kręcony w skansenie w Lublinie (>>), na ekranie pojawia się tamtejszy Nepomuk

• "Gdzie jest trzeci król" w reżyserii Ryszarda Bera 1966: film sensacyjny, pojawia się tu w tle wystąpiła ładna barokowa drewniana rzeźba Nepomuka nieznanej proweniencji

• "Sklapni a zastřel mě" ("Zamknij się i zastrzel mnie", "Shut Up and Shoot Me") brytyjsko-czeski w reżyserii i według scenariusza Steena Agro, 2005: czarna komedia gdzie trup ściele się gęsto, a jednym z narzędzi zbrodni jest ... latający Nepomuk z Pragi (>>). Oto ten fragment (>>)

• "São João Nepomuceno": film dokumentalny o mieście São João Nepomuceno, w którym jako motyw muzyczny wykorzystano piosenkę "Saint John Nepomuk" kompozycji Rogera Resende (YouTube >>) (uwaga: film trwa godzinę!)

• Film Nepomucki: reżyserski debiut Joanny Jędrusik z Cieszyna: należy ustalić, czy został zrealizowany

• "Pali się" teledysk zespołu folkowego Tulia (YouTube >>): zagrał tu Jan N. z Łochowa (2018)

Przysłowia:

• Jak się Św. Jan rozczuli a Matka Boska Go nie utuli, to będzie płakał do Św. Urszuli (czyli całe lato - uwaga: to przysłowie wiązane jest tez ze Św. Janem Chrzcicielem)
• Na Jana Nepomucena wiadoma już zboża cena

Śpiewnik:

• Zobacz obszerny śpiewnik ze starymi czeskimi pieśniami nepomuckimi (>>) wydany z okazji Navalis 2010 - wodnej procesji nepomuckiej w Pradze (nad: V.M.)

Listy:

• LIST OJCA ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II DO ARCYBISKUPA PRAGI Z OKAZJI 600-LECIA ŚMIERCI ŚW. JANA NEPOMUCENA

Jan Zahradnicek
"Svaty Jan Nepomucky w karouhve" (Praha 1940)

Ker hotel ...

Ciebie chwalimy, wiekuisty Panie,
Który nam pomoc dajesz w świętym Janie.
On opiekunem całej czeskiej ziemi
I Polska też go swym patronem mieni!

Kruszyłeś, Święty, grzesznych swym kazaniem,
I utwierdzałeś cnót swych przykładem.
Za toś był skazan na rozliczne męki,
Któreś niewinnie znosił z króla ręki.

Spraw, byśmy cnoty Twe naśladowali,
I odtąd się już złego wystrzegali.
Niechaj doznajem opieki od Ciebie,
Byśmy wychwalać mogli Boga w niebie.

Twego języka rubin gorący
Z legowiska robaków podjęty
Z boskiej otchłani śmierci jak słońce
Pyłem śmierci nie tknięty.
Módl się za nami święty Janie,
Rybom na żer rzucony w muł rzeczny!
Pomyje, co ścigają w wodnym nurcie
Wszystkich topielców, których rzeka niesie,
Strzępy zalane krwią w czasie morderstwa
Cała zgnilizna, którą tu się płucze,
Wszystko znajduje w Tobie spowiednika.
 

Boże, któryś świętego Jana mężnem zachowaniem tajemnicy Sakramentalnej, Kościół Twój nową koroną męczeńską przyozdobić raczył, daj nam za jego wstawieniem i przykładem, język strzeż pilnie i raczej wszelkie ponieść w tem życiu przykrości, aniżeli duszy naszej przez niewstrzemięźliwość w mowie przynieść szkodę. Przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który żyje i króluje w Niebie i na ziemi. Amen.

Nowiny.Rybnik.pl, komentarz Eterno Vagabundo do "Tropem relikwii Nepomuka"
2012-06-10

Pieśń Nepomucka
XIX wiek, Pomorze Gdańskie (Godziszewo)

ks. Jan Twardowski
Do Patrona Dobrej Sławy (1959)

Elżbieta Polanowska
"U stóp Świętego Jana Nepomucena w Zerwanej" (19 maja 2016)

Święty praski męczenników
Boga wiary miłośniku
Podaj rękę ku pomocy
Bom strapiony we dnie w nocy

Ciebie gwiazdy rozsławiły
Gdy w Mołdawie zaświeciły
Jaśniej Ciebie pokazały
Boś był godzien takiej chwały

Tyś obrońcą wiary świętej
W cudach Bożych niepojętej
Broń żywota, broń i sławy
Bądź pomocą świętej sprawy

Tyś poświęcił spowiednice
Gdyś zamilczał tajemnice
Uproś i nam zamilczenie
Kędy sława ludzka ginie

Świętobliwy kanoniku
Bogu wierny spowiedniku
Rozgrzesz wierne serce moje
Niech wysławiam sławę Twoję

Twoja sława z grobu słynie
Kto Cię uczci, ten nie zginie
Ja do Ciebie ręce wznoszę
Bym nie zginął, o to proszę

Ty już w niebiesiech panujesz
Z Jezusem w chwale królujesz
Usłysz prośby i skutecznie
Broń od hańby tu i wiecznie

Amen! Janie Nepomucki
Tyś jest patron sławy ludzkiej
Nie daj, nie daj nam zginąć
Racz nas swym płaszczem obwinąć. Amen.

Czemuż tak rozkaz surowy?
Jestem na wszystko gotowy
Wiem jaka to nowina
Śmierci mojej godzina

Pyta się król Jana śmiele
Co mu królowa w kościele
Do ucha powiadała
Z czego się spowiadała

Wolę wszystkie męki znosić
Niż jedno słowo ogłosić
Większy rozkaz od Boga
Niż twa, królu powaga

Niech przybędzie prędko kat
I obnaży ciało z szat
Palcie go pochodniami
I smolnymi świecami

Już dekret nieodwołany
Jesteś juz na śmierć skazany
Tobie za śmierć dziękuję
Którą mile przyjmuję

Złoto ogniem oczyszczają
Mnie zaś, Jezu, doświadczają
Ochoty dodawają
Rany twe wyrzezają

Co dla Boga! skały mury
Kruszą się twarde marmury
A ty się mąk nie boisz
W uporze twoim stoisz?

Wiedz ci, królu, że twe męki
Słodsze niż niebieskie rzeki
Dla Jezusa mojego
I dla świętych rzeczy Jego

Wiedźcież już uporczywego
Uwiążcież mu u karku jego
Kamień z mostu praskiego
Zrzućcie jak niemownego

Król mu mówić rozkazuje
Spowiedź usta pieczętuje
I myśleć się nie godzi
Co słyszę przy spowiedzi

Płaczcie sieroty ubogie
Już związane ręce drogie
Które was ratowały
I jałmużny dawały

Już w Mołdawie utopiony
Wielkim głazem obciążony
Gwiazdami oświecony
Do nieba przeniesiony

Szkoły Pragskie lamentują
O doktorze się zwiadują
Słysząc, że utopiony
Żal ich nieukojony

Dziatki małe narzekają
Za nim w niebo poglądają
Płaczą Nauczyciela
Wszystkich pocieszyciela

O zły Królu! Kanonika
I świętego Jałmużnika
Niewinnie utopiłeś
I Pragę zasmuciłeś

Zgasła świeca na ambonie
Stracił się klejnot w koronie
Sieroty sie pytają
Gdzie Ojca swego mają

Już w niebie z Bogiem króluje
Za nami oręduje
Jest tam naszym patronem
I sławnym opiekunem

Niech doznamy Twej przyczyny
Teraz i śmierci godziny
O nasz miły Patronie
Nepomuceński Janie!

Walicki J., "Zdrowaś Marya", Warszawa 1896

Skarga do Jana Nepomucena

Helena Gordziej
tomik pt. "Sługi rozdroży"
(Poznań 1990)

Katarzyna Głowacka
"KROPLA" Magazyn Ekologiczny 2/99

Goethe

Z małej chmury - duży deszcz- powiadają, wcale nie Deszczowi Ludzie ani W Obłokach Bujacze. Choć tyle wody zdążyło upłynąć, stara mądrość, niczym deszczowa piosenka, w uszach dzwoni i kroplami zrasza zmysły. Mówię: DESZCZ, myślę: KROPLA. Mówię: KROPLA, współtworzę pismo. Magazyn ekologiczny. Kropla skałę drąży, chciałabym podrążyć KROPLĘ. Jako redaktor przyglądam się jej od środka, zanurzona w papierowym morzu stron. Kroplą w morzu jestem...
Płyną myśli, falują słowa- woda. Święty Nepomucen rzuca się w mętny wir, gdy cicha woda brzegi rwie. Właściwie odpłynęły już popowodziowe wspomnienia, lecz jeden z żywiołów wciąż nas wypełnia. Tak już jest. Taki czas? Taka wodna metaforyka. Ale dość lania wody!

Jarosław Iwaszkiewicz - "Panny z Wilka"

Halina Pietrasik

Stoi sobie Jan u wody.
Odpadł mu kawałek brody.
Oglądają po kolei,
Lecz któż brodę mu przyklei.
Aż biedny staruszek płacze...

Bo czy może być inaczej?
Już od wieków strzegę wioski,
Znam radości jej i troski,
I historię w sobie kryję.
Cieszcie się, że jeszcze żyję
Przedłużajcie życie moje
Bo już dłużej nie ustoję!!!

Jan Nepomucen Niemojowski, Śliwniki k. Skalmierzyc, około 1860 r.

Zofia Kossak-Szczucka, "Dziedzictwo I",  (Warszawa 1956)

(Paryż, około 1855 roku)

Křiž na prou svíráš
a každý halíř ztracené lítosti sbíráš. 

Leszek Soliński z tomu "Obroty rzeczy", PIW (Warszawa 1956)

Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas
Ojcze z nieba, Boże, - zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże, - zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, - zmiłuj się nad nami!
Święta Trójco, jedyny Boże - zmiłuj się nad nami
Święta Maryjo, - módl się za nami
Święta Boża Rodzicielko, - módl się za nami
Święta Panno nad pannami, - módl się za nami
Święty Janie, Nepomucenie, - módl się za nami
Święty Janie, łzami i prośbami rodziców w starości od Najśw. Panny wyproszony, - módl się za nami
Święty Janie, niebieską światłością przy narodzeniu Twoim uczczony, - módl się za nami
Święty Janie, bogobojnych rodziców jedyna pociecho i wesele, - módl się za nami
Święty Janie, gorliwy sługo ołtarza Pańskiego, - módl się za nami
Święty Janie, męża apostolskiego wzorze, - módl się za nami
Święty Janie, jasna pochodnio Kościoła Pańskiego, - módl się za nami
Święty Janie, czyste zwierciadło spowiedników, - módl się za nami
Święty Janie, jałmużniku szczodrobliwy, - módl się za nami
Święty Janie, jeszcze w kolebce Najśw. Panny oblubieńcze, - módl się za nami
Święty Janie, krasomówco najświetniejszy, - módl się za nami
Święty Janie, kaznodziejo najżarliwszy, - módl się za nami
Święty Janie, pilny pasterzu dusz Krwią Jezusową odkupionych, - módl się za nami
Święty Janie, pobudko grzeszników do pokuty, - módl się za nami
Święty Janie, prawdziwy wzorze świątobliwości, - módl się za nami
Święty Janie, naczynie nie zmazanej piękności, - módl się za nami
Święty Janie, duchem prorockim napełniony, - módl się za nami
Święty Janie, sekretu Spowiedzi świętej stróżu nie przełamany, - módl się za nami
Święty Janie, milczenia Sakramentalnego większy niż życia własnego miłośniku, - módl się za nami
Święty Janie, stateczności kapłańskiej diamencie nie skruszony, - módl się za nami
Święty Janie, niewinności panieńskiej u złośliwego świata trwały obrońco, - módl się za nami
Święty Janie, w niebezpieczeństwach sławy i honoru Opiekunie, - módl się za nami
Święty Janie, nowy w cudach Boskich doznań Patronie, - módl się za nami
Święty Janie, w dłoniach szlachetnych nieoszacowany klejnocie, - módl się za nami
Święty Janie, nasz wielki Patronie, - módl się za nami
Święty Janie, nasz możny przyczyńco u Boga, - módl się za nami
Bądź nam miłościw, - przepuść nam, Panie
Bądź nam miłościw, - wysłuchaj nas, Panie
Od wszego złego, - wybaw nas, Panie
Od grzechu każdego, - wybaw nas, Panie
Od wszelkiego zgorszenia, - wybaw nas, Panie
Od wszelkiego złego zrozumienia, - wybaw nas, Panie
Od niesławy świata, - wybaw nas, Panie
Od śmierci wiecznej, - wybaw nas, Panie
Od świętokradzkiej spowiedzi, - wybaw nas, Panie
Od niebezpieczeństwa ciała i duszy, - wybaw nas, Panie
Od ucisku sumienia, - wybaw nas, Panie
Od odwlekania pokuty świętej, - wybaw nas, Panie
Od wszelkiego kłamstwa i fałszu, - wybaw nas, Panie
Od fałszywych braci i zdradliwych przyjaciół, - wybaw nas, Panie
Od przewrotnego towarzystwa, - wybaw nas, Panie
Od wyjawienia sekretów, - wybaw nas, Panie
Od zaniedbania powinności, - wybaw nas, Panie
Przez zelżywe na śmierć krzyżową skazanie, - wybaw nas, Panie
Przez haniebne z łotrami porównanie, - wybaw nas, Panie
Przez pośmiewisko od faryzeuszów zadane, - wybaw nas, Panie
Przez gorzką śmierć Twoją, - wybaw nas, Panie
Przez przyczyny i zasługi świętego Jana Nepomucena, - wybaw nas, Panie
W dzień sądu Twego, - wybaw nas, Panie
My, grzeszni, Ciebie prosimy, - wysłuchaj nas, Panie
Abyś nas do prawdziwej pokuty przyprowadzić raczył, - wysłuchaj nas, Panie
Abyś nam grzechów odpuszczenie dać raczył, - wysłuchaj nas, Panie
Abyś cześć świętego Jana Nepomucena pomnażać raczył, - wysłuchaj nas, Panie
Abyś przez pamięć wszystkich jego zasług nam łatwe i łaskawe ucho dać raczył , - wysłuchaj nas, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami, Panie
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas
Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo...
V. Módl się za nami, święty Janie Nepomucenie.
R. Abyśmy się stali godnymi obietnic Pana Chrystusowych.
V. Panie, wysłuchaj modlitwy nasze,
R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się: Boże, któryś przez śmierć błogosławionego Jana, dla nieprzezwyciężonego milczenia sakramentalnego, Kościół Twój nową męczeństwa koroną przyozdobił, daj za jego przyczyną i przykładem przezorną w języku ostrożność, abyśmy raczej wszystko złe, niźli uszkodzenie duszy na tym świecie ponosili. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Hans Strohmenger

początek XX wieku

Helena Gordziej
Sługi Rozdroży

Powracająca na ziemię cieszyńską wraz z jezuitami rzymskokatolicka wiara cieszy wielu, a głównie mistrza Jana z Cieszyna, bardzo dobrego lecz trochę roztargnionego rzeźbiarza. Zamówienia na wizerunki świętych mnożą się jak grzyby po deszczu. Mimo natłoku pracy, Jan nie odmówił jezuitom, będzie pierwszym rzeźbiarzem, który wyrzeźbi postać Jana Nepomucena na cieszyńskiej ziemi. Rzeźba ma być umieszczona w skoczowskim kościele na bocznym ołtarzu. Mistrz Jan, zważając na powagę zamówienia, postanowił sam, nie jak to było w zwyczaju w wielu warsztatach, wykonać podobiznę Jana Nepomucena z najlepszego drewna. Uczciwie zabrał się więc do pracy i nie minął miesiąc, a wspaniała rzeźba była gotowa. Jezuici byli zachwyceni. Nazajutrz, po wizycie braciszków w pracowni, mistrz Jan załadował na wóz rzeźbę i z dwoma czeladnikami ruszyli w kierunku Skoczowa. Po drodze trafiła się im jeszcze przykra przygoda z pękniętym kołem w wiekowym już wozie. Przy boskiej pomocy i okolicznych rzemieślników pod wieczór dotarli na most przy Skoczowie. Trzeba wspomnieć, że Skoczów otrzymał prawo poboru myta za przejazd. I tutaj draka mistrz Jan gdzieś w wozie przed ewentualnymi zbójcami schował swoją sakiewkę. Nie pomogło tłumaczenie, że wiozą rzeźbę do kościoła i zapłacą w powrotnej drodze. Strażnik był nieugięty. Czeladnicy, znając roztargnienie mistrza, wiedzieli, że pewno trzeba będzie cały wóz rozpakować, aby znaleźć sakiewkę z pieniędzmi. I tak też się stało. Po wypakowaniu wszystkiego łącznie z Janem Nepomucenem w kącie wozu znaleziono zgubę. Zaczął zapadać zmrok i w obawie przed zamknięciem bram miasta rzemieślnicy w pośpiechu załadowali z powrotem na wóz wszystkie tobołki, układając na samej górze Jana Nepomucena i szybko ruszyli przez most w kierunku miasta. Sam most był już trochę sfatygowany tak ,że przejazd w szybszym tempie przypominał jazdę po górskich wertepach. Podróżnym jednak bardzo się spieszyło i nie zważając na to, ruszyli jak koń z kopyta. Dotarli do Skoczowa przed zamknięciem bram i natychmiast udali się pod kościół, aby zostawić cenną rzeźbę na farze, a rano pod okiem księży ustawić ją na postumencie w bocznym ołtarzu. Proboszcz od dawna na nich czekał. Przywitał ich serdecznie i poprosił o wniesienie dzieła do środka, aby mu się dokładnie przyjrzeć. Mistrz Jan wysłał czeladników do wozu i polecił przynieść Jana Nepomucena, a sam z księżmi usiadł za stołem w charakterze widowni. Rozsiadł się, czekając na wprowadzenie swojego dzieła. A tu nagle zamiast rzeźby wbiega czeladnik i rozkładając ręce, bełkoce, że Jan Nepomucen znikł. Twarz mistrza z euforii przemieniła się najpierw w zdziwienie, a później w gniew. Nie mógł w to uwierzyć. Przecież na moście jeszcze był. Z niedowierzaniem pobiegł do wozu, szukał Wszędzie na wozie, pod wozem. Myślał nawet, że chłopcy zrobili mu jakiś kawał, lecz oni przysięgali na wszystkie świętości, że nie mają z tym nic wspólnego. Pewno zginął gdzieś po drodze. Naprędce proboszcz zorganizował grupę poszukiwawczą. Jednak rzeźby nie znaleziono. Jan Nepomucen przepadł jak kamień w wodę. To była straszna noc dla mistrza Jana tyle pracy na darmo. Trzeba wszystko zacząć od nowa, a za tydzień zaczynają się uroczystości. Czy zdąży? Te myśli dręczyły go do rana. Tej samej nocy utopiec, który od dłuższego czasu mieszkał już pod skoczowskim mostem, kładł się spać. Rozłożył hamak pomiędzy drewnianymi przęsłami, rozwiesił sznur i zaczął wieszać zdobyte dzisiaj pieniądze. Było już spokojnie, ruch na moście ustał, gdy nagle usłyszał hałas i łomot przejeżdżającego w pośpiechu wozu. - Wolniej jedziesz, dalej zajedziesz pomyślał i robił swoje. Aż tu nagle coś plusnęło, woda oblała utopca i zalała cały jego dzisiejszy zarobek. Poczerwieniał ze złości i już miał wskoczyć na most, aby sprawdzić kogo się takie dowcipy trzymają. Odwrócił się, by wyskoczyć i nagle zobaczył, że coś płynie w jego kierunku. Jakby postać czy kłoda drewna albo inne cuś?. Zaczaił się i gdy to cuś przepływało pod mostem, złapał i wyciągnął na brzeg. Stanął i patrzy na dziwnego stwora co to jest? - coś jakby człowiek. W dziwnej czapce, z krzyżem w ręku, jednym palcem zasłania usta, a nad głową cos w kształcie aureoli z pięcioma gwiazdkami. - Co z tym stworem zrobić - pomyślał utopiec. - Może zostanie ze mną. Ale po co mi taki kompan, co mnie będzie uciszał. Z takim nie pogadam. A może jeszcze trzeba go będzie żywić, a on chyba do pracy nie jest rychliwy. Taka natura już tych jegomościów. Muszę podjąć jedynie słuszną decyzję ... Już wiem! - wymyślił utopiec. - żyjemy w wolnym kraju, więc daruję ci wolność. Wracaj skąd przybyłeś. Utopiec wziął Jana Nepomucena pod pachę, wdrapał się na most, oparł go przy barierce, żeby już nie spad?. - Twoi kompani, jeśli byłeś dobry, na pewno będą cię szukać. Więc stój tu i pilnuj mostu, a ja idę spać. Jutro też jest dzień. Jak utopiec pomyślał, tak też zrobił. Kupiec praski Iżij Novotny od lat przemierzał tereny śląska i chętnie odwiedzał Skoczów, gdzie zawsze był mile witany. Tegoż dnia dotarł bardzo wcześnie na skoczowski most i przy przejeździe zauważył figurkę kapłana z krzyżem opartą o barierę na moście. Zatrzymał się, zszedł z wozu, patrzy cos jakby Jan Nepomucen. Zetknął się już z tym wizerunkiem w czeskich świątyniach. Ale tutaj? - Tak czy tak nie zostawię jej tu. Zabiorę ją i zawiozę do kościoła tam gdzie jej miejsce. Po drodze nurtowała go myśl- dlaczego rzeźba stała na moście. Czyżby go pilnowała? Co to za nowe obyczaje? Jeszcze nigdzie tego nie widział. Do miasta dotarł wczesnym rankiem i udał się wprost na plebanię, bo było już po porannej mszy. Wszedł do izby, pozdrowił wszystkich. Popatrzył na zmartwione miny biesiadników. Usiadł i słucha opowieści mistrza Jana o utraconej rzeźbie i o zmartwieniu księży. Że był rozsądnym kupcem, cierpliwie więc pozwolił się im wyżalić nim obwieścił wesołą wiadomość o odnalezieniu Jana Nepomucena na moście. Nastąpiła ogólna euforia. Cud czy co? Wola boska. Kupca jednak intrygowało pytanie dlaczego na moście. Wtedy bardzo mądry jezuita ksiądz Ignacy bardzo trafnie wytłumaczył to wszystkim. - Widocznie jest taka wola Naszego Pana, aby Jan Nepomucen był przy każdym moście. Jest to widocznie boży znak. Wieść o tym wydarzeniu rozniosła się szybko , jezuici i wędrujący kupcy wszędzie rozpowiadali o cudownym odnalezieniu rzeźby. I od tego czasu W Czechach i na Śląsku powstała nowa tradycja stawiania pomników Jana Nepomucena przy mostach. W 1683 roku pierwszą rzeźbą ustawioną na słynnym Moście Karola w Pradze był posąg Jana Nepomucena. A wszystko to zaczęło się w Skoczowie.

W książce dla dzieci "Kuba Guzik i maszynista Łukasz" Michaela Ende pewien smok - niepełnej krwi zresztą - ma na imię Nepomuk. Zapewne bez żadnego głębszego powodu, a jedynie dla ładnego brzmienia tych trzech sylab.

"Nawiasem mówiąc -ciągnął z zapałem półsmok - nie przedstawiłem się jeszcze. Nazywam się Nepomuk.
- Ładne imię - zauważył Łukasz.
- Ale to przecież imię ludzkie - wtrącił Kuba. - Czy ono pasuje do smoka?
- Moja matka hipopotamica tak mnie ochrzciła - odparł Nepomuk. - Mieszkała w zoo i często przestawała z ludźmi. To dlatego. Smoki noszą przeważnie inne imiona." (tłum.: R. Wojnakowski)

Smok Nepomuk (niepełnej krwi)