Wizytówką miasta jest kamienna figura Jana Nepomucena z Mostu św. Jana (>>) na Młynówce - mniejszej kopii Mostu Karola z Pragi (>>). Jest to ostatnia figura na moście, licząc od zachodu. Jej fundatorem był syn hrabiego von Götzena - Franciszek (Franz, zm. 31.10.1707), o czym świadczą kartusze herbowe fundatora i jego żony, z domu księżniczki Lichtenstein, umieszczone na cokole. Rzeźba wykonana jest z piaskowca, a jej wysokość to: 210 cm cokołu i 210 cm figury. Stoi w lekkim kontrapoście, ubrany jest w sutannę, rokietę, mantolet, na głowie ma biret, a w rękach trzyma krucyfiks, głowa świętego jest lekko pochylona w prawo. Aureola zaginęła w latach 80. XX wieku więc ta aktualna nie jest autentyczna. Data fundacji nie jest znana, jednak propozycja Anety Marek (rok 1655) jest zupełnie niewiarygodna (w dodatku sprzeczna z innym zapisem jej opracowania "Ziemia Kłodzka jako region kultu św. Jana Nepomucena" w SzGPiH t.3, 2014 - wiek XVIII). Jest to obiekt bardzo malowniczy i chętnie fotografowany. Zobacz kolekcję (>>) ponad 220 przedwojennych zdjęć, pocztówek i grafik przedstawiających Most św. Jana i figurę, która dała mu nazwę. Miniaturka tej rzeźby znalazła się również w Parku Miniatur Minieuroland (zobacz niżej). Figura, razem z całym mostem, zagrała w filmie Aleksandra Forda "Pierwszy dzień wolności" z 1964 roku

W liście do brata przyszłego prezydenta USA Johna Quincy Adamsa relacjonującego wizytę w Twierdzy Kłodzkiej 27.08.1800 roku czytamy: "Na wieży umieszczono, na rozkaz Fryderyka II, figurę św. Jana Nepomucena, patrona Czech, z twarzą zwróconą w stronę tej krainy, co sprawiło ogromną satysfakcję ludności katolickiej i pogodziło ją z panowaniem heretyków". O figurze z donżonu Twierdzy przeczytać można (Johann Friedrich Zöllner, 1753-1804, relacja z sierpnia 1791), że po zdobyciu Śląska król Prus spośród dwójki świętych - Floriana i Nepomucena - wybrał figurę JN jako zwieńczenie donżonu, a podczas następnej wizyty kazał, nieco złośliwie i ironicznie, obrócić ją twarzą w stronę Czech. Anegdotę tę przytacza również Józef Morawski (1782-1853): "Kiedy robiono około tej fortecy, znaleziono dwa posągi św. Floriana i św. Jana Nepomucena. Fryderyk II na raport mu uczyniony odpowiedział, iż ponieważ [sic!] św. Nepomucen jest patronem Czech, więc ma być na wieży postawionym twarzą ku Czechom. Lud pospolity przyjął to za dowód hołdu Fryderyka dla św. Jana i to mu zyskało pierwsze uczucia przychylności mieszkańców w kraju podbitym". Figura na wiezy nie była nowa, wykorzystano istniejącą już rzeźbę podarowaną Kłodzku w roku 1703 przez komendanta twierdzy majora Georga Wilhelma von Wenedigera (+1705). Był to Prusak w służbie austriackiej, zasłużony w wielu bitwach z Turkami (w tym pod Wiedniem), który pięć lat spędził w niewoli tureckiej. 10 lutego 1703 roku przeszedł na katolicyzm, i z tej okazji ufundował figurę JN, którą ustawiono na moście Zamkowym przy Bramie Polnej, znajdującym się w północnej części twierdzy (dziś ul. Nowy Świat). Zaopatrzono ją w latarnię kształcie wieży. Przebudowa twierdzy wymusiła w 1770 roku zmianę lokalizacji i tak trafiła ona na donżon. Stała ona tam przez 161 lat, z przerwą na lata I Wojny Światowej, kiedy to schowano ją w kazamatach lazaretu. Byłaby to więc najstarsza lub jedna z najstarszych (zobacz Idzików poniżej) kamiennych rzeźb Jana w Hrabstwie Kłodzkim! Rzeźba zniknęła z wieży w czasie, którego ustalenie wciąż jest dyskutowane. Pozostały po niej resztki kamiennego cokoły leżące bezładnie w fosie. Istnieje kilka teorii dotyczących tego wydarzenia. Pierwsza mówi, że 5 lipca 1931 roku nad Kłodzkiem przelatywał sterowiec "Graff Zeppelin", zacumował linę u podstawy figury św. Jana Nepomucena na donżonie. Skutkiem tego było podcięcie rzeźby, jej upadek i zniszczenie. Druga teoria mówi, że w związku z jakimś świętem (?) niemieckim rozwieszono linę między wieżą ratusza a Twierdzą.  Jeden z końców liny zamocowano u podstawy figury św. Jana Nepomucena. Na linie rozwieszono faszystowskie flagi ze swastykami, a ciężar liny i flag, oraz deszcz i wiatr spowodowały, że cokół z figurą został podcięty i rzeźba Jana spadła i rozbiła się. Obie wersje - nawet jeśli rzeźbę szybko przywrócono - są jednak mało prawdopodobne ze względu na brak wzmianek na ten temat w ówczesnej prasie. Istnieją za to powojenne (1945 i relacje z drugiej ręki 1947, 1948) wzmianki o stojącej wciąż na swym miejscu figurze. Pierwsza z nich (Andrzej Ropelewski (1923-2012) "Pionierskie lato", 1972) w odniesieniu do początku czerwca 1945 głosi, że: "W tym samym mniej więcej czasie na polecenie Musiała [pełnomocnik rządu polskiego na powiat kłodzki, pierwszy powojenny starosta powiatu kłodzkiego] została […] wywieszona długa biało-czerwona flaga na jednym z najwyższych bastionów kłodzkiej twierdzy, gdzie przymocowano ją do dużej figury, przedstawiającej chyba jakiegoś świętego. Flaga ta krótko tam jednak wisiała, runęła w dół wraz z figurą. Co było tego powodem, nie wiadomo. Może silny huragan, który przeszedł wtedy nad Kłodzkiem, a może ręce hitlerowskich pogrobowców?". Dodajmy: a może inne ręce? Widać tu, jak poszczególne wersje wydarzeń mieszały się ze sobą stając się raczej legendą niż relacją. Czy jest to ta sama figura, którą obejrzeć można w lapidarium Twierdzy? (uzup: J.B. z Kłodzka, wykorzystano obficie artykuł I.Klimaszewskiej)

W lapidarium Twierdzy znajduje się kamienna rzeźba Jana N. głowy i prawej dłoni. Czy jest to ta sama figura, która niegdyś zdobiła donżon (zobacz wyżej)? Porównanie sylwetki figury i starych fotografii wskazuje, że jest to prawdopodobne. Jednak wiadomo, że pierwszy kierownik kłodzkiego muzeum, Wacław Brejter, w latach 60. XX wieku bez rezultatu poszukiwał tej rzeźby, a o destrukcie w lapidarium zapewne wiedział. Jest tu też figura Floriana, co kusi do nawiązań z anegdotą o wyborze Fryderyka II obiektu wieńczącego donżon spośród dwóch rzeźb (uzup: artykuł I.Klimaszewskiej)

Rzeźba Jana N. z 1751 roku przed wejściem do kościoła NMP. Data ta uwidoczniona została na górnym gzymsie cokołu figury: "ES 1751", gdzie inicjały ES prawdopodobnie dotyczą wykonawcy tego pomnika. Jego renowację przeprowadzono w 1881 roku. Przed rokiem 2004 złamana gałąź drzewa uszkodziła (zgięła) nimb gwiazdowy przy głowie Jana, co naprawiono przed rokiem 2013. Fundator: "Maksymilian, baron Mitrowski z Mitrowic, świętego cesarsko - królewskiego majestatu szambelan, starosta hrabstwa Kłodzko". Kamienne ogrodzenie flankowane postumentami z aniołkami trzymającymi atrybuty. Miniaturka tej rzeźby znalazła się również w Parku Miniatur Minieuroland (zobacz niżej) (uzup: S.Zobniów)

Stojący obecnie na skarpie pomnik Św. Trójcy z 1709 roku został przeniesiony o 24 metry na północny zachód, z cypla usytuowanego nad samym kanałem (Młynówką), z powodu zagrożenia jego zniszczeniem powodziami często nawiedzającymi ten teren. Przy przenosinach w 1999 roku pomnik został rozebrany i po częściowej renowacji, ponownie w całości zmontowany na trójkondygnacyjnym cokole przez firmę ARTIS OPUS (Wiśniowski & Semkowicz). Na poprzednim miejscu pozostał tylko murowany kamienny cypel z resztkami schodowego podestu. Na cokole rzeźby Św. Trójcy znajdują się inskrypcje fundacyjne i modlitewne, jednak żadna z nich nie nawiązuje do św. Jana Nepomucena. Na tylnej stronie figury Św. Trójcy znajduje się podwójny krzyż z płaskorzeźbą serca w koronie cierniowej a poniżej piszczele i czaszka. Po lewej stronie Trójcy Świętej i nieistniejącej dzisiaj kładki nad Młynówką jeszcze w końcu XIX wieku stała figura Jana N. z początku wieku XVIII. Jej losy nie są znane, choć można przypuszczać, że zaginęła podczas dużej powodzi w 1783 roku, tym bardziej, że kilkakrotne wstrząsy podziemne mogły wpłynąć na osłabienie wiązania figury z podłożem (uzup: S.Zobniów)

Przy skrzyżowaniu ulic, przy drodze wyjazdowej do Wrocławia, stoi kamienna grupa figuralna Ukrzyżowania z XVIII wieku. Figura środkowa, umiejscowiona bezpośrednio pod Krzyżem przedstawia klęczącego św. Jana Nepomucena. Wszystkie figury pomalowane są na biało kilkoma warstwami odchodzącej farby. Święty klęczy na lewym kolanie, na prawym ugiętym w przyklęku trzyma dłoń z biretem. Lewa, otwarta dłoń dotyka piersi świętego na wysokości serca. Głowa wzniesiona do góry, wyraz twarzy uduchowiony, a wzrok utkwiony w niebie. Na ramionach święty ma zarzuconą pelerynę spiętą pod szyją. Głowa odkryta, bez aureoli. Włosy i broda długie, kręcone. Figury umieszczone przy ruchliwej drodze, w miejscu gdzie tworzą się kałuże, przejeżdżające samochody ochlapują figury wodą. I tak święty Jan Nepomucen, patron "wodny" narażony jest na prawie ciągły kontakt z wodą w tym miejscu (nad: J.B. z Kłodzka)

W kościele klasztornym franciszkanów-reformatów (dziś klarysek) śśw. Jerzego i Wojciecha było niegdyś 11 ołtarzy fundowanych przez darczyńców, wśród nich Jana N. Niestety dziś go tu nie ma i nie są znane jego losy (nad: J.B. z Kłodzka)

Na placu przed kościołem klasztornym franciszkanów-reformatów (dziś klarysek) śśw. Jerzego i Wojciecha (zobacz wyżej), między lipami, stały niegdyś kamienne figury Jana N., śśw. Franciszka, Józefa i Anioła Stróża. Wykonano je w latach 1720-30 i stały na tym miejscu do kasaty klasztoru w roku 1810, kiedy to zostały sprzedane i przeniesione w różne miejsca w Hrabstwie Kłodzkim. Figura Jana N. trafiła do Starej Łomnicy (zobacz niżej), gdzie według źródła umieszczono ją na bramie cmentarza kościelnego. Jednak żadna z figur w Starej Łomnicy nie jest figurą bramną i nie odpowiada jej opisowi. Nie jest więc pewne, że ta figura rzeczywiście tam trafiła, a jeśli nawet, to co się z nią stało. Raczej nie można utożsamiać jej z obiektem stojącym przy ogrodzeniu cmentarza. Pojawiła się hipoteza, że jest ona tożsama z tą w Kłodzku-Leszczynach (na pewno nie jest to jej miejsce oryginalne), ale opis (pozycja klęcząca) raczej to wyklucza (uwaga: należy dalej badać temat) (uzup: G.S.)

Kościół klasztorny franciszkanów-reformatów (dziś klarysek) śśw. Jerzego i Wojciecha zdobiony był niegdyś wewnątrz malowidłami al fresco. Jesienią 2015 roku w wyniku prac konserwatorskich zostały one fragmentarycznie odkryte. Jedna z uwidocznionych scen zdaje się przedstawiać klęczącą postać Jana N. adorującego MB z Dzieciątkiem. Taka identyfikację należy oczywiście potwierdzić w toku dalszych badań, na co będziemy niecierpliwie czekać. Nasze apetyty na kolejny obiekt kłodzki nepomucki chłodzi G.S. - odsłonięte fragmenty są niewielkie i stwierdzenie, że być może będzie tam wizerunek Jana Nepomucena, jest trochę naciągane (nad: J.B. z Kłodzka, uzup: G.S.)

We wnęce w szczycie domu przy ulicy Armii Krajowej 31 stała niegdyś 75-centymetrowa figurka Jana N. Jest to dzieło Michał Klahra Starszego z Bielic. Jej pierwsza lokalizacja to wieńczący elewację domu przy ulicy Łukasiewicza 7 tympanon. Przeprowadzka nastąpiła po wielkiej katastrofie budowlanej na kłodzkiej starówce w roku 1970, a tam stała zapewne od wybudowanie domu, czyli od roku 1770. W roku 2010 stała nastąpiła próba kradzieży figury. W tym czasie remontowano dach sąsiedniej kamienicy nr 33 i od strony dachu ktoś (może któryś z dekarzy) próbował podjąć do góry drewnianą figurę Jana. Na całe szczęście nie udało się to, ponieważ przezornie została ona dołem okręcona drutem zamocowanym we wnęce. Jednak próba kradzieży spowodowała, że figura niebezpiecznie wychyliła się do przodu poza wnękę, grożąc wypadnięciem. Taki stan utrzymywał się przez pewien czas, potem rzeźba zniknęła. Szczęśliwie okazała się, że została przekazana do Muzeum Ziemi Kłodzkiej (zobacz niżej) (uzup: J.B. z Kłodzka, G.S.)

W restauracji "Przy młynie" wisi na ścianie drzeworyt z widokiem na most Św. Jana (czy jak mówią Kłodzczanie most Wita Stwosza) oraz kościół Matki Bożej Różańcowej. Na pierwszym planie, na moście widać rzeźbę Św. Jana Nepomucena. Drzeworyt został wykonany kilkanaście lat temu, chyba po powodzi tysiąclecia w 1997 roku, tak pamiętają właściciel lokalu i jeden z pracowników. Wystąpił tu znany efekt nepomucki - J.B. bywa w tym pubie od szeregu lat i nigdy tego obrazu nie dostrzegł, mimo olbrzymiej wiedzy i doświadczenia "w temacie", natomiast przy kolejnej wizycie obiekt dostrzegła jego córka. Stan dobry, chodź widoczne drobne ubytki (nad: J.B. z Kłodzka)

Pod miastem, ale jeszcze w granicach Kłodzka, koło torów, na bocznej ścianie okazałego budynku mieszkalnego z końca XVIII wieku (przebudowanego na początku XX) pod szczytem dachu jest wnęka. Umieszczono w niej figurkę Jana N. Jest ona prawdopodobnie drewniana, ze śladami polichromii. Jan trzyma w prawej ręce liść palmy; brak krzyża. Strój tradycyjny: sutanna, komża, peleryna, biret na głowie. Aureola ze śladami gwiazd. Czas powstania bliżej nieznany, może być przełom XVIII i XIX. Wysokość figurki około 70 cm (nad: G.S.)

W parku miniatur Minieuroland w Kłodzku ustawiono miniaturę kłodzkiego mostu Świętego Jana (na przedłużeniu ul. Wita Stwosza) wraz z sześcioma znajdującymi sie na tym moście barokowymi figurami, w tym figury Jana N. (nad: S.Zobniów)

W tym samym parku miniatur Minieuroland w Kłodzku (zobacz wyżej) ustawiono miniaturę kłodzkiego kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wraz z dwoma grupami rzeźbiarskimi - bramy wejściowej oraz  Jana N. fundacji barona Mitrowskiego (nad: S.Zobniów)

W jednym ze sklepów z pamiątkami na kłodzkim rynku można nabyć za 30 złotych kwadratową płytkę ceramiczną z ręcznym malunkiem przedstawiającym widok na Most Św. Jana Nepomucena. Na pierwszym planie widać figurę patrona mostu. Niestety rysunek nie jest sygnowany żadnym podpisem, a więc autor malunku jest nieznany (nad: J.B. z Kłodzka)

Wypada zanotować w tym miejscu ulotnego Nepomuka w postaci piernikowego Jana N. z błękitna polewą wykonanego przez J.B. z Kłodzka w ramach I Spotkań Piernikarskich w Pałacu Kamieniec 6 stycznia 2016. Pierniki nie zostały zjedzone i ich obecna lokalizacja to Kłodzko (nad: J.B. z Kłodzka)

Jeśli powiedziano A (zobacz wyżej), należy powiedzieć B: w Kłodzku rezyduje też drugi piernikowy Jan N., bez polewy, wykonany przez J.B. z Kłodzka w ramach I Spotkań Piernikarskich w Pałacu Kamieniec 6 stycznia 2016 (nad: J.B. z Kłodzka)

W tej miejscowości włączonej niedawno do Kłodzka, w Pracowni Artystycznej Jarosława Radomskiego powstał projekt stworzenia Tryptyku Kłodzkiego (pełna nazwa: "Tryptyk Święci i Błogosławieni w Dziejach Ziemi Kłodzkiej"), mający na celu popularyzację historii Ziemi Kłodzkiej poprzez związanych z Hrabstwem Kłodzkim świętych i błogosławionych. Wśród siedmiu postaci jest Jan Nepomucen. Jego figura ma być odlana z płynnego marmuru i polichromowana. Ta pozycja listy dotyczy rysunku projektowego, bo sam zrealizowany Tryptyk (właściwie dlaczego tryptyk?) stoi w kościele poewangelickim w Kamieńcu Ząbkowickim (tzw. Czerwonym Kościele) w X.Ziębickim (zobacz >>) (nad: S.Zobniów, za "Ziemia Kłodzka" nr 266-267)

W tej miejscowości włączonej niedawno do Kłodzka, przy drodze do Wojciechowic, na starym kamiennym moście (>>) z 1847 roku na potoku Jodłownik, u wejścia na kalwarię na Mariańskiej Górce i przy dawnej gospodzie "Mariathal", jeszcze w 1997 wieku stał pusty cokół ze sterczącym bolcem mocującym niegdyś figurę Jana N. Rzeźba ta została najprawdopodobniej strącona do wody przez przejeżdżający mostkiem zbyt duży pojazd, a następnie wyłowiona i wywieziona (ukradziona?) przez nieznane osoby w latach osiemdziesiątych. Niestety któraś z wielkich powodzi (1997 lub 1998) zniszczyła również cokół. Pod koniec lat 90-tych XX wieku po jednej z większych powodzi stary kamienny most uległ znacznemu zniszczeniu co spowodowało konieczność jego przebudowy. Niestety nie są również znane miejsca gdzie wywieziono pozostałości z rozebranego starego kamiennego mostu, zmieniono też barierkę pozbawiając go cech zabytkowych. Figura powstała prawdopodobnie w roku 1758, remontowana była zaś w 1881. Głosiły tak zatarte częściowo napisy "17 ERRUDIT 58" oraz "RENOVIERT IN JAHRE 1881 GESCHENK WOHL..."

Rysunek nabyty przez J.B. z Kłodzka przedstawiający figurę Jana N., która znajduje się w miejscowości Bartošovice v Orlických Horách (Czechy >>) przy granicznym moście nad rzeką Dzika Orlica (czes. Divoká Orlice, niem. Wilde Adler, Erlitz), której źródła znajdują się w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem. Rysunek wykonała w 2016 lub 2017 roku uczennica szkoły średniej o profilu plastycznym K. Kozerska, chyba ze Szczecina. Wykonany na brązowym, pakowym papierze czarną i białą kredką. Przejeżdżając przez most przyszły nabywca zauważył dwie dziewczyny siedzące na krzesełkach i rysujące coś w plenerze. Okazało się, że jedna z nich odzwierciedla na papierze figurę Św. Jana Nepomucena. Spytał o możliwość nabycia rysunku, który jeszcze nie był gotowy. Uzgodniono odbiór dzieła za dwie godziny. Gotowy rysunek czekał w pobliskim zajeździe w Niemojowie u Pani Danusi, gdzie stacjonowali uczniowie (nad: J.B. z Kłodzka)

W restauracji "Śnieżnik" na jednej ze ścian zawieszony jest obraz, akwarela, namalowany w 2001 roku przez R. Kulikowską. Na obrazie widzimy fragment Kłodzka, tzn. kościół Matki Bożej Różańcowej i gotycki Most Św. Jana z barokowymi figurami. Pierwsza figura widoczna po prawej stronie to oczywiście Jan N. (nad: J.B. z Kłodzka)

Drewniana polichromowana figura Jana N. z około 1750 roku w kościele filialnym św. Antoniego. Nieco naiwna w wyrazie i geście, w aureoli z gestem świadczącym o trzymanym niegdyś krucyfiksie

Na przykościelnym placyku, od zachodniej strony kościoła filialnego św. Antoniego stoi barokowa kamienna pasja z 1803 roku (a być może nawet starsza), a na froncie jej cokołu znajduje się płaskorzeźbiona postać Jana N. ustawiona na balustradzie mostu na tle miejskich zabudowań, z palmą męczeństwa w lewej ręce i adorującej krzyż trzymany w prawej ręce. Postać ta nie ma brody, ale może to być skutek erozji kamienia a nie zamiaru artysty. Niemieckojęzyczny napis został barbarzyńsko usunięty, pozostał tylko rok budowy (pierwszej renowacji?) i drugi - 1837 - zapewne renowacji (kolejnej?). Pod górną płaskorzeźbą przedstawiającą świętego stojącego na moście jest zawieszony medalion z leżącą postacią trzymającą krzyż, w aureoli  na tle zabudowań (hipoteza robocza: kościół św. Krzyża w Pradze, w którym dokonano pierwszego pochówku JN po wyłowieniu z Wełtawy). Dodatkowo widoczne są falujące linie (symbolizujące rzekę Wełtawę?), na której widoczny jest zarys jakiegoś przedmiotu (płynącego biretu?), wysunięty spod sutanny fragment stopy, przedstawienie muszli. Na temat tego przedstawienia wywiązała się fascynująca dyskusja - czy jest to rzadki przykład wizerunku JN w pozycji leżącej (jego unikatowość pogłębiałoby ujęcie kościoła św. Krzyża), czy też wyobrażenie śmierci Franciszka Ksawerego, jak przypuszcza G.S.? Na korzyść tej drugiej hipotezy przemawia brak analogicznych płaskorzeźb na cokołach pasji czy krzyży z ukazaniem leżącej postaci JN oraz przywołany przez G.S. przykład wizerunku Franciszka X. na obrazie Goyi "Śmierć Franciszka Ksawerego". Wtedy roślinność na tej płaskorzeźbie można by uznać za palmy, a biret za kapelusz. Również muszle bywają atrybutami tego świętego (zobacz również Roszyce poniżej). Riposta S.Zobniowa przywołuje argument, iż śmierć Franciszka Ksawerego nigdy nie była w ikonografii wiązana z wizerunkiem mostu, a przecież nad tym medalionem (z leżącą na wodzie postacią) ukazano stojącą na moście postać z krzyżem i palmą męczeństwa. Te dwie płaskorzeźby nie przedstawiają dwu oddzielnych postaci, lecz ściśle nawiązują do scen związanych z jedną i tą samą osobą. Wizerunki muszli wiązane są z podróżami i dlatego przypisywane są postaciom świętych patronujących ludziom w podróżach i pielgrzymkach. Dlatego muszle są przypisywane również dla św. Franciszka i św. Jana Nepomucena. Funkcja patronacka św. Jana Nepomucena dla pielgrzymów i podróżnych na terenie dawnego Hrabstwa Kłodzkiego była bardzo rozpowszechniona i wiązana była z wieloma ośrodkami pątniczymi (Wambierzyce, Bardo Śląskie, Stary Wielisław, MB Igliczna itp.) (uzup: S.Zobniów, G.S.)

W oknie witrażowym w prezbiterium kościoła p.w. Św. Jana Chrzciciela, po lewej stronie stojąc twarzą do ołtarza przedstawionych jest dwóch świętych: Św. Florian i Św. Jan Nepomucen. Św. Jan Nepomucen w postawie stojącej na płaszczyźnie wody, trzyma wskazujący palec prawej dłoni przytknięty do ust (symbol zachowania tajemnicy spowiedzi). Na lewym przedramieniu świętego położony krucyfiks z Ciałem Ukrzyżowanego Jezusa, pod krucyfiksem zielony liść palmy (symbol śmierci w zadanych Janowi męczarniach). Święty odziany w sutannę, spod której wystaje trzewik ze ściętym noskiem; komżę; futrzaną pelerynę zwaną mantoletem; pod peleryną, przez ramiona przewieszona fioletowa w kolorze stuła (atrybut spowiedników); na głowie biret. Na piersi Jana zawieszony na niebieskiej szarfie medalion z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Z tyłu głowy, wokół niej złota aureola. Na twarzy zarost: wąsy i broda. Wyraz twarzy spokojny, oczy otwarte, wzrok skierowany przed siebie. Pod stopami Jana inskrypcja: "St. Joh. v. Nepomuk". Tuż obok małymi czcionkami inskrypcja fundacyjna, lub dane wykonawcy witraża. Może któryś z nepomukofilów, z lepszym aparatem lub lornetką, odczyta ten napis. Od 1901 zbierano materiały i fundusze na budowę kościoła. 18.06.1903 położono kamień węgielny, w 1904 bryła kościoła jest ukończona. 7.X.1905 arcybiskup Pragi kardynał Leo Skrebensky konsekruje świątynię. Tak więc można przypuszczać, że witraże zostały wykonane między 1903 a 1905 rokiem. Stan ogólny witraży dobry, nieuszkodzone (o Szklanych Nepomukach - na osobnej stronie >>) (uzup: J.B. z Kłodzka)

W parku zamkowym, przy wjeździe od strony Piszkowic, stoi piękna barokowa figura Jana N. z 1726 roku, z herbami fundatorów. Jest to kamienny Jan N. z czapką w ręce. Mam związane z nim osobiste wspomnienia - jest jeden z pierwszych Nepomuków, które obejrzałem ze świadomością co oglądam, a w birecie, który Jan trzyma w ręku zalęgły się pszczoły!

W przeszklonej niszy, nad wejściem do budynku znajduje się drewniana polichromowana figura stojącej postaci Św. Jana Nepomucena. Święty w stroju kanonika z biretem na głowie. Stan figury dostateczny, polichromia zniszczona (nad: W.Brygier, uzup: G.S.)

W tej wsi na północ od Kłodzka, niedaleko miejsca, gdzie Ścinawka spotyka się z Nysą Kłodzką i w zakolu tej ostatniej, przy skrzyżowaniu bocznych dróg stoi kamienna polichromowana figura przedstawiająca pątnika, z zsuniętym na plecy kapeluszu pielgrzymim. Po lewej stronie cokołu, w rokokowym obramowaniu, znajduje się płaskorzeźbiony wizerunek Jana N. Ma on sutannę, komżę, pelerynę, biret na głowie i krzyż.
Marek Perzyński w swej książce "Gminy Kłodzko skarby i osobliwości" identyfikuje główną postać obiektu - rzeźbę pątnika - z Janem N.: "Etnografowie zwracają zaś uwagę, że w Ławicy zachowało się niezwykle rzadkie przedstawienie św. Jana Nepomucena jako pielgrzyma do sanktuarium w Starej Boleslavi". Analizy tego przypadku podjęła się G.S. przywołując artykuł Andrzeja Sheera ("Przydrożne Pomniki Przeszłości 2003, z. 37, s. 2-16"). Wniosek: jest to figura św. Franciszka Ksawerego, a twierdzić tak pozwala podobieństwo do wizerunków tej postaci z Trzebieszowic, z rynku w Bystrzycy i Nowego Waliszowa (nad: W.Brygier, uzup: G.S.)

Nad wejściem do barokowej kaplicy Św. Anny znajduje się drewniana, polichromowana, nosząca cechy ludowe rzeźba Jana N.. W roku 2015 kaplica była gruntownie remontowana i przebudowywana, a w piątek 1 maja 2015 roku, biskup diecezji świdnickiej Ignacy Dec dokonał uroczystego poświęcenia odrestaurowanej kaplicy. Między innymi zmieniono usytuowanie wejścia do kaplicy, które wcześniej znajdowało się po przeciwnej stronie, od drogi. Nad daszkiem nowoutworzonego wejścia wymurowano małą kapliczkę, w której umieszczono za szybką figurkę Św. Jana Nepomucena. Święty przedstawiony w postawie stojącej z krucyfiksem trzymanym w obu dłoniach i stułą przewieszoną przez ramiona. W pobliżu kaplicy przepływa rzeka Nysa Kłodzka i znajduje się wodna przystań startowa spływów kajakowych i pontonowych po rzece organizowanych przez firmę Ski-Raft Sp. z o. o.. To właśnie ta firma jest fundatorem rzeźby Św. Jana Nepomucena. Kaplica i teren przyległy zadbane, otoczone opieką (nad: J.B. z Kłodzka)

W kaplicy przy kościele św. Mikołaja na mensie ołtarza znajduje się płaskorzeźba nepomucka. Jej dokładna interpretacja jest trudna, choć i tak sytuacja poprawiła się po niedawnym oczyszczeniu z warstw farby. Jest tam ryba, liście palmy (?), prostokątna koperta zamkniętego listu (dawniej sądziliśmy że jest to biret), jest tez nierozpoznany obiekt - być może róża. Być może kaplica nosiła niegdyś wezwanie św. Jana Nepomucena i pierwotnie znajdowała się tam rzeźba lub obraz Jana N. - obecnie jest to figura Madonny z Dzieciątkiem (uzup: G.S.)

Na łące, około 40 metrów od torów kolejowych stoi kamienna figura Jana N, ze zniszczoną piękną aureolą i z cokołem z nieobrobionych bądź zniszczonych kamieni. Jan ma na sobie typowy dla niego strój kanonika: sutannę z widocznymi 6 guzikami, komżę - rokietę obszytą koronką i futrzaną pelerynę (mantolet) z kołnierzem. Na głowie biret, na nogach trzewiki z lekko ściętymi noskami. Krucyfiks ułożony na gałązce palmy, na lewym ramieniu. Nietypowa twarz z ciekawą fryzurą, uszkodzony nos. Inskrypcja fundacyjna z tyłu cokołu wskazuje na rok 1832, ta z przodu głosi: "S. IOHANN NEPOMUC / ORA PRO NOBIS" (uwaga: zobacz też powyżej mozaikowego Jana N. w Kłodzku, tuż przy granicy Wielisławia >>) (uzup: RJF)

W kościele parafialnym św. Katarzyny Aleksandryjskiej Aleksandryjskiej (Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej) znajduje sie drewniana, polichromowana rzeźba przedstawiająca Jana N. Rzeźba ustawiona jest na przyściennej, zawieszonej w nawie głównej, konsoli, na której w polu tarczy namalowany Język Święty. Św. Jan Nepomucen przedstawiony w postawie stojącej w nieznacznym kontrapoście. Jan odziany w odświętne szaty kanonika doby baroku: sutanna, komża, futrzana peleryna, na głowie biret, na nogach trzewiki ze ściętymi noskami. Wskazujący palec prawej dłoni dotyka ust, symboliczny znak dochowania tajemnicy spowiedzi w obliczu męki, która spotkała Nepomucena. O prawe udo oparta, zamknięta na klamerki księga, również symbol dochowania tajemnicy, ale i wysokiego wykształcenia Jana. Na lewym przedramieniu położony krucyfiks i liść palmy męczeństwa. Wokół głowy wybrakowany nimb z gwiazd. Po bokach konsoli metalowe uchwyty na świece (uzup: J.B. z Kłodzka)

Przed wejściem do kościoła parafialnego św. Katarzyny Aleksandryjskiej stoi sobie Jan N. razem z Franciszkiem Ksawerym - para nieczęsto łączona ze sobą. Na cokole data 1720. Aureola w typie "czeskim" - pozioma, na metalowym sztyfcie, pozłacana, z gwiazdkami na końcach dłuższych promieni. Piękny kontrapost, krucyfiks przytulony do ramienia. Inskrypcja: "SANCTUS / JOANNES / NEPOMUCEN / MARTYR, DOCTOR. / CANON; PRAGENS / FAMA PERICLITAN= / =TIUM PATRON. / SINGULARIS. / 26 MARTY 1720". Co znaczy: "Święty Jan Nepomucen, męczennik. doktor. Kanonik Praski, Uznawany za patrona (obrońcę) od niemiłosiernych zagrożeń (niebezpieczeństw). 26 Marca 1720" (uzup: S.Zobniów)

Kościół pomocniczy, szpitalny, obecnie pod wezwaniem św. Jana Nepomucena, został wzniesiony w 1588 roku niedaleko miejsca, w którym rzeka Bystrzyca Łomnicka wpada do Nysy Kłodzkiej (teren zalewowy). Dawniej znajdował się poza murami grodzkimi, przy szpitalu, które budowano w tamtych czasach poza miastami - chroniąc pozostałą część mieszkańców. Wielokrotnie niszczony, odbudowany na nowo, jako barokowy w 1634 roku, a po pożarze w 1833 roku gruntownie przebudowany. Jest to budowla salowa kryta dwuspadowym dachem. Prezbiterium, nie wydzielone, posiada w rzucie kształt półkola. Na osi kwadratowa, wyższa wieża, kryta dachem namiotowym. Wyposażenie skromne, m.in. barokowo-neoklasycystyczny ołtarz św. Jana Nepomucena i prospekt organowy z pierwszej połowy XIX wieku. Kościół kilkakrotnie zmieniał wezwanie - początkowo wymieniane wezwanie Najświętszej Panny Marii, zmieniono na Świętych Piotra i Pawła, następnie Świętego Antoniego, a od 1833 roku na Świętego Jana Nepomucena. Kościół jest obiektem zabytkowym nr rej.: A/1674/436 z 17.12.1958. Do świątyni przylega budowla dawnego szpitala (obecnie - 2009-01-25 - Dom Pomocy Społecznej). Stan obiektu dobry, choć z zewnątrz widać ślady zawilgocenia w dolnych partiach budynku (ślady po minionej powodzi)

W kościele p.w. Jana N. (zobacz wyżej) istnieje barokowo-neoklasycystyczny ołtarz z obrazem z 1833 roku przedstawiający klęczącego przed krucyfiksem ze złożonymi dłońmi Jana N., z aniołem trzymającym palec na ustach. Wokół głowy Jana pięć jasnych punkcików. W górnej części obrazu dwa uskrzydlone putta. Na mensie ołtarza w kartuszu inicjały "Joh.v.Nep" (nad: A. Wziątek, uzup: J.B. z Kłodzka)

W kościele p.w. Jana N. (zobacz wyżej) znaleźć można drewnianą figurę Jana N. trzymającego czapkę w dłoni, z krzyżem i aureolą (nad: A. Wziątek)

W kościele p.w. Jana N. (zobacz wyżej) na sklepieniu nawy zachowała się dosyć niezgrabna, lecz fascynująca polichromia przedstawiająca wydobycie ciała świętego Jana N. z Wełtawy przez rybaków. W drewnianej, dużej łodzi trzech rybaków, jeden z nich stoi z wiosłem, a dwóch przenosi z nurtu Wełtawy do łodzi martwe ciało. Dłonie i nogi świętego skrępowane powrozem, wokół głowy nimb z pięcioma gwiazdami. Jan ubrany w czarną sutannę i białą komżę (nad: A. Wziątek, uzup: J.B. z Kłodzka)

Na placyku koło mostu na Bystrzycy Łomnickiej znajduje się piękna barokowa kamienna i złocona figura Jana N. autorstwa Franciszka Karola Veita, datowana na rok 1704, co potwierdza wyryta z tyłu postumentu data, gmerk i nazwisko twórcy. Jest to jedna ze starszych figur JN w Polsce, po tej z Wierzbnej koło Świdnicy (>>) (są obiekty nepomuckie w Polsce datowane na wiek XVII, wymaga to jednak weryfikacji). Stojący w pięknym kontrapoście JN ubrany jest w typowy dla niego strój kanonika z dodanymi złoceniami: sutannę z widocznymi 18 guzikami, komżę - rokietę obszytą koronką i futrzaną pelerynę (almucja) z kołnierzem. Na głowie biret, na nogach trzewiki. Wyrastająca z biretu aureola jest wspaniała i niepowtarzalna - tworzy je pięć ogromnych, połączonych ze sobą gwiazd. Krótsze jest jedno z ramion krucyfiksu - Święty podtrzymuje go lewą dłonią na lewym ramieniu, a trzymana w prawej dłoni gałązka palmy tylko go stabilizuje. Karl Heinz Ludwig, wielki miłośnik Bystrzycy Kłodzkiej, urodzony w niej a zamieszkały w Niemczech, miał udział w renowacji figury w 1999 roku (remontował również Jana z Nowego Waliszowa). Podczas remontu figurę oczyszczono z warstw farby. Zobacz panoramę!. Chronostych (>>) na cokole chronionym ozdobną kratą głosi:

Na przełomie kwietnia i maja 2011 na dzwonnicy kaplicy pw. św. Floriana na Górze Floriańskiej zawisł dzwon z wizerunkiem Jana N. Zimą 2010/2011 prezentowany był on w Muzeum Filumenistycznym w Bystrzycy Kłodzkiej. Z drugiej strony dzwonu jest tez i wizerunek św. Floriana. Ciekawostką jest fakt, że wstępny szkic dzwonu wykonał Karl-Heinz Ludwig (zobacz wyżej). Dzwon wykonano z środków zebranych przede wszystkim ze sprzedaży grafik dotyczących Bystrzycy Kłodzkiej autorstwa Karla-Heinza Ludwiga i Klausa Neugebauera. Stary dzwon kaplicy w roku 1942 został zrzucony z wieży kaplicy i przeznaczony do przetopienia na cele zbrojeniowe. Doszło wówczas do jego pęknięcia. Ostatecznie nie został jednak przetopiony i trafił na tzw. "Cmentarz dzwonów" w Hamburgu. Po wojnie proboszcz z Voigtsdorf (obecnych Wójtowic) założył w Hude koło Oldenburga nową parafię katolicką - do tej nowej parafii udało się sprowadzić dzwon pochodzący z kaplicy św. Floriana i niemałym kosztem usunąć jego uszkodzenie. Z tego dzwonu pochodzić będą zarówno wizerunki świętych jak i inskrypcja "Beato Floriano Ignis Patrono Sit Honora Habelschwerdensibus Eternum" (z tego wynika iż w rzeczonym Hude mamy wizerunek świętego na dzwonie). Górna inskrypcja na dzwonie głosi: "Obywatele Bystrzycy Kłodzkiej U.Ehem. Einwohner Habelschwerdt" (nad: J.Z.)

Na Górze Floriańskiej zwanej też Parkową nad miastem, w kaplicy św. Floriana z 1703 roku (niestety zamkniętej na głucho) znajdują się świetne rzeźby i freski barokowe. Źródła mówią o istnieniu tu drewnianej figury Jana N. z 1727 roku autorstwa M. Klahra, niestety jej losy są nieznane (skradziona? przekazana do Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu?) (nad: A. Wziątek). Znana jest natomiast przedwojenna fotografia tej rzeźby - do zobaczenia w Muzeum Filumenistycznym (uzup.: JJK)

Na Górze Floriańskiej zwanej też Parkową, przy kaplicy, jest figura NMP. Na cokole płaskorzeźbiony wizerunek nepomukopodobny - w grę wchodzi Jan N., ale również Franciszek Ksawery i inni

Jan Nepomucen jest jedną z figur zespołu rzeźbiarskiego pochodzącego z 1736 roku - kolumny Trójcy Świętej, której autorem był Antoni Jörg. Kolumna do zobaczenia na rynku. Jörg jako już uznany rzeźbiarz zlecenie na wykonanie Bystrzyckiej kolumny dostał najprawdopodobniej za pośrednictwem pochodzących z Bystrzycy zakonników klasztoru kamienieckiego Franza Rautenstraucha oraz Roberta Kleinwachtera, zapewne spokrewnionego z fundatorem. Kolumna będąca wotum za ocalenie miasta od pożaru, jest trójkondygnacyjna, a Jan i Florian stoją na balustradzie pierwszej z nich. Twórcą obecnej (1953 rok), metalowej balustrady jest Jan Liwacz, mieszkaniec Bystrzycy Kłodzkiej, znany jako autor auschwitzkiego napisu "Arbeit Macht Frei"

W kościele parafialnym pod wezwaniem św. Michała Archanioła, przed prezbiterium, na marmurowej półce na  lewej ścianie stoi piękna barokowa drewniana figura Jana N. w złotej szacie, przypisywana M. Klarowi (nad: E.L.)

Drewniana, zniszczona figura Jana N. znajduje się w magazynach Muzeum Filumenistycznego. Brak głowy i krzyża, lewa dłoń oderwana. Wcześniejsza lokalizacja obiektu nie jest znana, czy mogła być umiejscowiona w kaplicy św. Floriana (zobacz wyżej)? Figurę można zobaczyć, a nawet sfotografować, po uprzednim uzgodnieniu z dyrekcją muzeum. Stan ogólny bardzo zły (nad: J.B. z Kłodzka)

Kamienna barokowa figura Jana N. z połowy XVIII wieku, usytuowana jest na murze nad bramą wejściową do chłopskiego gospodarstwa, naprzeciwko muru ogrodu pałacowego. Należy ona do rzadkiego typu Janów Klęczących (porównaj np. Mikulov, Czechy >>), a unikalne jest to, że adorowany krucyfiks leży u stóp Jana (uwaga: rzeźba trudna do sfotografowania, przynajmniej dla amatora - zawsze pod światło)
 

Barokowa kamienna figura św. Jana Nepomucena, z krzyżem i aureolą z pięcioma gwiazdkami stoi na placyku we wsi, niedaleko rzeki i mostka na Nysie Kłodzkiej, w sąsiedztwie dawnego młyna. Pochodzi z 1721 roku i ufundowała ją hrabina Rozalia von Herberstein. Przed wojną figura otoczona była drewnianym płotkiem i chroniona blaszanym ząbkowanym daszkiem. Postument niski, kamienny, prostopadłościenny, ujęty esownicami, zwieńczony gzymsem. Płycina z inskrypcją, w inskrypcji chronostych (>>). Treść inskrypcji w wolnym tłumaczeniu znaczy: "Hrabina Herberstein, córka Hr. Jorger nakazała pilnie wystawić (ten pomnik) ku czci św. Jana" (tłum: S.Zobniów)
 

W kościele Świętej Marii Magdaleny znajduje się drewniana, polichromowana, pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca Jana N. pochodząca z drugiej połowy XVIII wieku. Święty w postawie stojącej w kontrapoście trzyma na prawym przedramieniu krucyfiks z Ciałem Ukrzyżowanego Jezusa, ku któremu zwraca głowę, i które adoruje pobożnym wzrokiem. Pod krucyfiksem ułożony zielony liść palmy, symbol męczeńskiej śmierci. Święty w szatach wyższego urzędnika duchownego, kanonika doby baroku. Sutanna ukształtowana w ostro cięte, prawie pionowe fałdy, spod niej wystają noski dwóch trzewików. Komża w kolorze złota, wykończona dołem misterną koronką, ukształtowana w drobne fałdy. Na ramionach futrzana peleryna związana pod szyją sznurem. Pod szyją stójkowy kołnierzyk. Na głowie wysoki biret w kolorze miedzi. Wokół głowy nimb z pięciu gwiazd zamocowanych na wygiętym w okrąg pręcie. Na twarzy zarost: broda i wąsy, włosy falujące. Karnacja skóry naturalna. Rzeźba ustawiona na konsoli zamocowanej na filarze z lewej strony nawy głównej. Na frontowej ścianie konsoli ładny kartusz z owalnym polem, w którym inskrypcja: "St. / JOHANN / von / NEPOMUK / o.p.n." (Święty Janie Nepomucenie módl się za nami). Stan ogólny rzeźby dobry (uzup: J.B. z Kłodzka)

W kościele Świętej Marii Magdaleny znajduje się, w nawie głównej przy prawym bocznym ołtarzu, naturalnej wielkości drewniana figura przedstawiająca św. Jana Nepomucena na marach. Rzeźba przedstawiała postać martwą, leżącą z zamkniętymi oczyma i splecionymi na piersi dłońmi na marach wykonanych z osobnego kawałka drewna. Na poduszce umieszczono pięć złotych gwiazd. Przypomina ona trochę nagrobną tumbę średniowiecznego rycerza. Zachowana w dobrym stanie polichromia o mocnych kolorach podkreśla żałobny charakter przedstawienia. Wykonana została z lipowej kłody, od spodu wydrążonej w celu zmniejszenia ciężaru. Rzeźbiarz najwyraźniej chciał upamiętnić w swej pracy dramatyczne wydarzenia nocy 20 marca 1393 roku, chwilę tuż przed cudownym odnalezieniem ciała kanonika praskiego w wodzie po zrzuceniu do Wełtawy. Wszystko to bardzo różni gorzanowskiego Jana od typowych figur, rzeźbionych zwykle w klasycznym kontrapoście, adorującego krzyż i trzymającego plamę męczeńską. Figura pochodzi prawdopodobnie z roku 1741, a wykonał ją Johann Georg Poser - te informacje wyczytać można na zachowanej kartce przyklejonej na spodzie figury (Anno 1741. ist dieser[s?......] / den 1. Juny aufgerechtet worden / Johann George Poser Bildhauer [...] / Johann George [...] / Johann George Pleschke allhier [...] / zu Grafenort / [....] / [....] / [....]). Druga kartka mówi o renowacji w roku 1874 (Restauriert / im September den [...] 1874 / durch Maler Herder [?] / Regensburg [...] / Herrn Pfarrer Scholz in / Grafenort). Porównanie z analogicznymi obiektami (zobacz >>) czyni prawie pewnym przypuszczenie, że figura przeznaczona była do niszy pod mensą ołtarza. Problem w tym, że w kościele brak takiego ołtarza - okazuje się jednak, że istniał, jednak zaginął w nieokreślonym czasie po ostatniej wojnie (zobacz niżej) (zobacz wspomnienie z tego odkrycia oraz analizę tego typu wizerunku nepomuckiego na osobnej stronie >>). Na obecne miejsce rzeźba została przeniesiona z empory, gdzie rezydowała wewnątrz arkady. Minusem aktualnej lokalizacji jest zbyt wysoki podest, na którym umieszczono rzeźbę (uzup: A.D.)

Na starej pięciopolowej pocztówce widzimy wnętrze kościoła Św. Marii Magdaleny w Gorzanowie. Widoczny jest ołtarz główny i cztery ołtarze boczne, wśród których jeden dedykowany św. Janowi Nepomucenowi (Johann von Nepomuk - Altar). W nastawie tego ołtarza obraz ze Św. Janem Nepomucenem trzymającym krucyfiks. Na gzymsie dwa aniołki, z których prawy trzyma palec przy ustach. Niestety, los obrazu i pozostałych elementów ołtarza nie jest znany. Zdjęcie zostało tak wykadrowane, że mensa ołtarza jest ledwo widoczna i nie można rozstrzygnąć, czy leżąca figura Jana N. przechowywana dziś w nawie głównej (dawniej w emporze, zobacz wyżej) była w niej umieszczona (nad: J.B. z Kłodzka)

W dawnej miejscowości Muszyn, dziś przysiółku Gorzanowa, na prywatnej posesji przy końcu ulicy, przy drodze do Zabłocia i Bystrzycy oraz przy mostku stoi kamienna figura Jana N. z pierwszej połowy XIX wieku. Postument murowany z kamieni, prostopadłościenny. Na postumencie kamienna figura św. Jana Nepomucena, z krzyżem na lewej ręce, z prawą ręką na ustach, bez aureoli. Przy cokole drewniana kapliczka naścienna z kopią figurki MB Śnieżnej. Ostatnio figura została umieszczona w specjalnej gablocie (szkło? pleksi?) obejmującej całą rzeźbę wraz z cokołem. Figura nie była poddana renowacji, a nowe zabezpieczenie raczej nie dodaje jej urody. Wygląda za to dość solidnie i JN stoi w tym "domku" zamknięty na kłódkę będącą jednym z jego atrybutów (uzup: G.S.)

Przy mostku nad potokiem Duna Górna/Topolica w roku 2013 ustawiono wykonaną z piaskowca kolumnę ustawioną na niewielkim, kwadratowym, lekko profilowanym postumencie umocowanym na również kwadratowej, większej podstawie. Na kolumnie figura Jana N. w sutannie, komży z koronką, pelerynce i birecie, wykonana w tego samego kamienia przez Rafała Bernackiego z Gorzanowa w roku 2012. Jan trzyma obiema rękami trzyma krucyfiks. Wysokość figury to około 60 cm, z kolumną około 2,5 m (nad: G.S.)

Przy bocznej drodze, w bliskości  potoku, znajduje się kamienna figura Św. Jana Nepomucena. Niewysoka, około 90 cm, ustawiona jest na gruszkowatym postumencie. Święty przedstawiony w postawie stojącej, trzyma w ramionach pochylony w lewą stronę krucyfiks, ku któremu skłania głowę. Jan ubrany w szaty kanonika, szczególnie ciekawie opracowana futrzana peleryna narzucona na plecy. Nietypowy i zastanawiający jest fakt zaopatrzenia Jana w kaptur widoczny na plechach figury. Rysy rzeźby zatarte, a prawa dłoń podtrzymująca dół krzyża utrącona. Na frontowej i bocznych ścianach postumentu płytkie reliefy o tematyce religijnej. Na tylnej ścianie silnie zatarte inskrypcje z imionami "JAN STRIWERT / WALTER INGRVND / ANNO 1693" (przy czym możliwa jest także wersja INGRUND lub HANS TRIWERT, RIWER / WALTEN IN GRVND (zarządca, gospodarz gruntu)". Stan klasyfikujący do renowacji (nad: M.K., uzup: J.B. z Kłodzka, G.S.).
Do niedawna nawet istnienie tego obiektu było niepewne, datowanie również (przełom XIX i XX wieku), a po wizycie J.B. sytuacja odwróciła się o 180 stopni - jeśli przyjąć, że rzeźba pochodzi z tego samego roku co postument, na którym widnieje rok 1693, to byłoby to najstarsze przedstawienie św. Jana Nepomucena w Hrabstwie Kłodzkim, czyli Ziemi Kłodzkiej, na Dolnym Śląsku, a nawet w całej RP! Teza niezmiernie kusząca, jednak trzeba podejść do niej z należytą ostrożnością. Figura stoi na dosyć grubej plincie, widoczne jest jej (późniejsze?) łączenie z cokołem, a dokładniej z wieńczącym go wałkiem. Typ ikonograficzny z grubsza odpowiada schematowi Jana nr 1 z Mostu Karola w Pradze (1683), choć zastosowano nieco inne ułożenie krzyża, kontrapost na inna nogę i inny typ biretu. Te cechy - w połączeniu z korozją figury - nie pozwalają na precyzyjne datowanie, bo typ ten był stosowany przez całe 300 lat trwania kultu. A znane są przypadki wtórnego ustawiania figur JN na cudzych cokołach (vide Słupiec). Nieco zatarte przedstawienia na cokole: na frontowej ściance krzyż z gałązkami palmy (?) przypominający krzyż trójlistny, jednak z nierównymi ramionami; na lewej ściance serce gorejące z krzyżem wystającym z płomieni (?) i wieńcem różanym (?, symbol Chrystusa?); na prawej ściance serce gorejące (ponownie płomienie?) z wieńcem różanym (?, symbol Matki Boskiej?). Cokolwiek by to nie było, kompozycje te nie są związana z Janem z Nepomuka. Nie można zatem jednoznacznie wykluczyć, że Jan zastąpił na tym miejscu figurę innego świętego. Zupełnie przykładowo - Franciszka Ksawerego, którego atrybutem jest serce gorejące. Nie można jednak wykluczyć przypadku, że był to jednak Jan N., tyle że prawdopodobieństwo nie jest duże - dotarcie na tak głęboką prowincję nowego typu ikonograficznego zaledwie 10 lat po wystawieniu wzorca byłoby sporym wyczynem (uzup: G.S.)

W kościele parafialnym p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się barokowa (druga połowa XVIII wieku), drewniana, polichromowana figura Jana N., ustawiona na przyściennej konsoli. Święty, stojący w kontrapoście, trzyma uniesiony przed sobą, w prawej ręce niewielki krucyfiks, a w lewej, opuszczonej wzdłuż tułowia, zielony liść palmy męczeństwa i zwycięstwa. Jan ubrany w czarną sutannę, białą lecz przykurzoną komżę oraz futrzaną, związaną pod szyją pelerynę. Szaty ukształtowane w fałdy, przylegają do ciała. Wokół odkrytej głowy otok z pięciu gwiazd, dawniej aureola opierała się o ramiona Świętego, dziś wszystko jest OK. Na twarzy broda i wąsy. Głowa lekko uniesiona, wyraz twarzy uduchowiony, wzrok skierowany ku górze. Rzeźba w dobrym stanie (nad: A.W., uzup: J.B. z Kłodzka)

Dewniana polichromowana barokowa figura Jana N. w kościele św. Mikołaja, nad wejściem do zakrystii, przypisywana Michałowi Ignacemu Klahrowi (nad: M.K.)

Kamienna barokowa figura Jana N. nad stawem, postawiona w roku 1747 przez Jana Baptystę von Fröbel, kamienna. Na niskim postumencie zwieńczonym gzymsem i ujętym esownicami stojąca figura św. Jana Nepomucena. Na przedniej ściance postumentu łacińska inskrypcja z chronostychem (>>)

która w tłumaczeniu brzmi "Ku czci patrona, błogosławionego Jana Nepomucena wystawił Baptysta De Frobel" (tłum: S.Zobniów). Jan miał utrąconą głowę (2002), lecz przy okazji pogłębiana pobliskiego stawu mieszkańcy Nowego Waliszowa odnaleźli w nim oryginalną głowę świętego. Po oczyszczeniu umocował ją (2004) na swoim miejscu Karl Heinz Ludwig, wielki miłośnik Bystrzycy Kłodzkiej, urodzony w niej, zamieszkały w Niemczech. Miał on również udział w renowacji w 1999 roku Jana z Bystrzycy, tego z 1704 roku (zobacz wyżej)

[uwaga: jest tutaj również kamienna figura nieco podobna (zobacz >>) do Jana N. (krzyż, zarost), która kiedyś zmyliła któregoś w Łowców Nepomuków, w efekcie czego znalazł się tutaj jej wpis. Po przesłaniu zdjęć J.Z. w sierpniu 2008 można stwierdzić, że jest to podobizna św. Franciszka Ksawerego. Są mi znane wizerunki Jana N. - pielgrzyma, któremu takie atrybuty nie są obce, ale w tym przypadku inskrypcja z chronostychem (>>) potwierdza identyfikację i rok - 1753]

Kamienna figura Jana N., 1748 rok. Postument kamienny, wolutowy, zwężający się ku górze, zwieńczony gzymsem uskokowym. Od frontu inskrypcja w języku niemieckim, z inskrypcją. Na postumencie kamienna rzeźba św. Jana Nepomucena, z krzyżem na prawej ręce. Jan miał niegdyś aureolę, która najpierw przekrzywiła się i opadła na pierś Świętego, a potem w ogóle zniknęła

Przy drodze koło domu nr 40, przy ścieżce wiodącej do kościoła stoi kamienny Jan N. z 1777 roku, jak głosi napis fundacyjny na cokole. Bez aureoli, z krzyżem opartym na prawym barku. Postument dwukondygnacyjny, zwieńczony gzymsem, górna część o linii wolutowej, z inskrypcją VONDATVR / JOHAN / GORGE / STRAVCH / ANNO / 1777 / Den 6 May. W dolnej części cokołu tego pomnika jest ryt daty renowacji - 1907. Brak gwiazdek w aureoli

W kościele przechowywany jest sztandar procesyjny ze św. Janem Nepomucenem. Na sztandarze naszywka z przedstawieniem stojącej postaci św. Jana Nepomucena na tle rozciągniętej kotary, między dwoma kolumnami, na których wsparty łuk. Jan trzyma przed sobą w prawej dłoni krucyfiks, który adoruje wzrokiem. Wskazujący palec lewej dłoni przytknięty do ust. Wokół głowy wianuszek z pięciu gwiazd. Przez ramiona przewieszona spowiednicza stuła. Stan sztandaru dobry (nad: J.B. z Kłodzka)

Właściciel kawiarni "Horus", zlokalizowanej na terenie dawnego kościoła ewangelickiego, odkupił od nieznanych handlarzy dziełami sztuki trzy elementy pochodzące z nieznanego pomnika Jana N. Są to kamienne płyty stanowiące okładzinę cokołu, z płaskorzeźbionymi scenami Pielgrzymki, Spowiedzi Królowej i Topienia. Do zamknięcia całości w kwadrat brakowałoby czwartej płyty, na której mogły znajdować inskrypcje lub kolejna scena, np. - hipotetycznie - Rozmowa z królem lub Umęczenie Jana. Płyty w przekroju są trapezami i po zestawieniu ze sobą pod kątem prostym mogłyby stanowić okładzinę postumentu lub cokołu. Problem polega na niemożności ustalenia w jakiej miejscowości znajdował sie ten pomnik JN z którego cokołu wycięte zostały te trzy elementy. Stan płyt zadowalający, choć widoczne ubytki, zwłaszcza w strefie obramienia (uwaga: należy podjąć próbę identyfikacji tego zaginionego pomnika) (nad: S.Zobniów, uzup: J.B. z Kłodzka)

Od strony Długopola barokowy pomnik z polichromowaną kamienną figurą Jana N. z 1791 roku ustawiony przy bocznej drodze nad potokiem, pomiędzy domami, pomiędzy strumykiem, a ogrodzeniem budynku gospodarczego, w specjalnie wciętym ogrodzeniu, w środkowej części wsi w odległości około 350 m od miejscowego kościoła parafialnego św. Sebastiana. Rzeźba ustawiona jest na cokole z wolutami u doły i falistym łamanym gzymsem w górnej części. Gzyms ten bywa interpretowany jako otwarta Księga i, jeśli jest to właściwe, to byłby jedyny znany przypadek takiego użycia tego atrybutu! Jan ma na sobie typowy strój kanonika składający się z: sutanny bezguzikowej (talary), komży (rokiety) obszytej koronką oraz peleryny (zszytej z czterech długich futer) z kołnierzem. Na głowie fikuśny biret, na nogach trzewiki z zaokrąglonymi czubkami. Lekki kontrapost, aureola z czterema gwiazdami, bo jedna już odpadła. Krucyfiks ułożony niemal poziomo na gałązce palmy opiera się o prawe ramię i podtrzymywany jest lewą dłonią. Niepokój wzbudza stan szyi, tymczasowo trzymającej utrąconą niegdyś głowę. Na przedniej części cokołu,  w ozdobnym kartuszu, płaskorzeźba ze sceną Topienia wyobrażająca zrzucenie Jana do Wełtawy przez żołnierzy Wacława IV stojącymi z pikami, halabardami i pochodniami na trójprzęsłowym moście. Powyżej widoczna jest płaskorzeźba sceny chrztu Jezusa w rzece Jordan wraz uosobieniem Ducha świętego w postaci gołębicy. Z lewej strony cokołu widoczna płaskorzeźba św. Pawła z mieczem. Natomiast na prawej ścianie cokołu niezidentyfikowana postać z pochodnią (ale na pewno nie jest to postać JN). Z tyłu cokołu widnieje ryt daty fundacji: A 1791 (nad: EL, uzup: S.Zobniów, RJF) (uwaga: na cokole krucyfiksu przy kościele widoczna jest płaskorzeźbiona postać podobna do JN, z krucyfiksem i nakryciem głowy. klasyfikuję ją jednak jako pseudonepomuka - nie pasuje mi kosz z owocami (czy może węglami), bose stopy, poza i ubiór)

Przy bocznym ogrodzeniu cmentarza, na prywatnej posesji, stoi figura Jana N. Jest to figura barokowa, kamienna, na prostokątnym cokole z napisem, w aureoli. Obiekt jest zasłonięty przez dużą lipę i inną roślinność. Data wyznaczona z chronostychu (>>)
 

Pojawiła się kusząca hipoteza, że jest to ta figura, która stała niegdyś na placu przed kościołem klasztornym franciszkanów-reformatów śśw. Jerzego i Wojciecha w Kłodzku (zobacz wyżej), razem z figurami śśw. Franciszka, Józefa i Anioła Stróża. Wykonano je w latach 1720-30 i stały na tym miejscu do kasaty klasztoru w roku 1810, kiedy to zostały sprzedane i przeniesione w różne miejsca w Hrabstwie Kłodzkim. Figura Jana N. według źródeł trafiła do Starej Łomnicy. Jednak rzeźba przy cmentarzu nie jest figurą bramną i nie odpowiada jej opisowi (figura klęcząca). Nie jest więc pewne, że ta figura rzeczywiście tam trafiła, a jeśli nawet, to co się z nią stało (uwaga: należy dalej badać temat)

Murowana bielona domkowa kapliczka Jana N. przy szlaku im. J. Szczypiorskiego do Bystrzycy, zdobiona wolutową attyką. Wewnątrz nie ma już Nepomuka, lecz gwiazdy na szczytach kapliczki nie pozostawiają wątpliwości co do identyfikacji obiektu (uwaga: zbadać losy figury!)

W założonym przez hr. von Wallisa przysiółku Mszaniec, po lewej stronie drogi do Bystrzycy Kłodzkiej stoi kamienny, nieco toporny posąg Jana N. z 1818 roku. Postument prostopadłościenny, niski, na nim figura św. Jana Nepomucena w postawie stojącej. W dłoniach, na wysokości piersi, trzyma, ułożony prawie poziomo, krucyfiks, na głowie biret, a wokół niej nimb ze zniszczonymi gwiazdami (nad: M.K., uzup: J.B. z Kłodzka)

W założonym przez hr. von Wallisa przysiółku Mszaniec słupowa, kryta dachówką kapliczka nepomucka przy drodze z Bystrzycy, obok mostku nad potokiem Pławienia. Figurę Jana N. skradziono (>>) w nieokreślonym momencie

Koło zajazdu "Złoty Róg", za rzeką Wilczką, znajduje się współczesna szablonowa figura Jana N. z jednej z wytwórni postawiona w lipcu 2014 na cokole starego posągu JN (zobacz niżej). Strój tradycyjny, choć barwy nie mają nic wspólnego ze strojem kapłańskim (czarno-zielona sutanna, 12 srebrnych guzików, czarno-złota komża z koronką, szara peleryna ze złotym wiązaniem, kapturem i frędzlami; widoczny złoty kołnierzyk; czarny biret na głowie; buty brązowe o ściętych noskach). W prawej ręce, przy piersi, trzyma zieloną palmę. W lewej - długi krzyż, oparty dołem o plintę. Włosy raczej krótkie, kręcone; zarost. Niby kontrapost, choć trudno mówić o tym w przypadku tej figury. Twarz i dłonie przypominają kiepską lalkę; lekko kiczowaty (nad: G.S.)

Koło zajazdu "Złoty Róg", za rzeką Wilczką, stała niegdyś kamienna figura Jana N. z roku 1880. Zaginęła lub została zniszczona w nieznanym czasie. Pozostała po niej tylko cokół z napisem od frontu: "JOHANN / NEPOMUK / 1880(?)". Napis z tyłu postumentu jest już nieczytelny, choć widać jeszcze ślady polichromowanego zdobienia. Cokół przymocowany drutem do brzozy, ale ustawienie całości blisko krawędzi skarpy grozi upadkiem do rzeki. W lipcu 2014 ustawiono na nim nową szablonową figurę Jana N (zobacz wyżej) (nad: G.S.)

W drewnianym kościele św. Józefa Oblubieńca z połowy XVIII wieku, pod organami, na konsoli zawieszonej na barierze chóru, stoi drewniana polichromowana figura Jana N. wykonana w manierze barokowej. Strój tradycyjny (sutanna, 7-8? guzików) - kolorystyka szat nieco dziwna, utrzymana w tonacjach brązowo-bordowych. Nimb z pięcioma dużymi gwiazdami, kontrapost. W lewej ręce krzyż, w prawej palma. Autor i datowanie nieznane (nad: G.S.)