- Lokalizacja: Warszawa, ul. Solec
- Rodzaj zabytku: nazwa ulicy
- Czas powstania: XII, XVI, XVII, XIX i XX wiek
Słona ulica
czyli pochodzenie nazwy „Solec”
Ulica może być zabytkiem. Znaczy to, że zabytkowe mogą być nie tylko domy na tej ulicy, ale i jej układ, cały styl architektoniczny, atmosfera oraz jej nazwa.
Jedną z takich ulic jest Solec. Miała ona wiele postaci: najpierw była osadą, później jurydyką (1675), następnie przedmieściem Warszawy, aż wreszcie jej dzielnicą, w której koncentrowała się większość warszawskiego przemysłu. Mieszkało tam dużo ludzi ubogich, również Żydów, co widać na obrazach braci Gierymskich.
Solec istnieje już od XII wieku, czyli jest starszy od Warszawy! Skąd taka dziwna nazwa dla wsi, którą Solec był początkowo? Otóż wieś ta znajdowała się – i do dziś znajduje się jako ulica – nad Wisłą. Rzeką tą transportowano różne towary, między innymi sól. O dawnym znaczeniu soli piszę w innej części tej pracy. Największe kopalnie tego surowca –Wieliczka i Bochnia – znajdowały się koło Krakowa, więc najłatwiej było przewozić go barkami Wisłą. Na Solcu znajdowała się przystań, gdzie barki z solą miały port. Również tam w wieku XVI król kazał zrobić magazyny na skład soli. Stąd właśnie przyjęła nazwę wieś, a następnie miasteczko z rynkiem, którego kształt można rozpoznać jeszcze dziś, i klasztorem, którego budowę przerwała na kilka lat w roku 1713 jedna z wielu powodzi. Nazwę przejęła ulica, czego dowodem jest stojący tam do dzisiaj budynek nr 63 rządowego składu soli.
Gdyby któregoś dnia zmieniono nazwę ulicy Solec, Warszawa straciłaby część swojej historii.
