Szwajcaria to dla nas kraj egzotyczny. Tak różny od naszej azjatyckiej rzeczywistości! W Ernen, małej miejscowości gdzie spędziliśmy dwa tygodnie, jest około 30 domów, 15 parkometrów i 10 koszy na psie odchody, zaopatrzonych w jednorazowe torebki. Papierek rzucony na ulicę biłby w oczy jak lej po bombie. Znajomi Polacy określają ten kraj jako państwo policyjne (faktycznie, zapłaciliśmy mandat za przekroczenie prędkości o 9 km/h), a Szwajcarów określają jako (excusez le mot) "srających ogniem". Jednak po namyśle wolę ich styl życia niż wszechogarniający brud i swojskich pijaczków.

Szwajcaria to Alpy. W jednej "naszej" dolinie alpejskiej - Dolinie Rodanu - zmieściłyby się całe Tatry. Góry zagospodarowane turystycznie aż do przesady, lecz nie przytłoczone cywilizacją. A przez swoje rozmiary nie są zatłoczone i można wędrować nie spotykając żywej duszy. Z okna naszego chalet widzieliśmy spory wodospad. Któregoś dnia ... zniknął! Okazuje się, że tam wodospady są włączane i wyłączane.

Szwajcaria to historia. Widok na oba zamki w Sionie - Valeria i Toubillon - to jedna z najpiękniejszych panoram średniowiecznych na świecie. Znaleźliśmy ślady królestwa Burgundów, odwiedziliśmy klasztory zakładane w początkach wieków średnich, widzieliśmy zamki, ratusze i kościoły ze wszystkich epok.

Szwajcaria to tradycja. W kantonie Wallis (Valais) dalej używa się XV i XVI-wieczne spichlerze postawione na okrągłych kamieniach dla ochrony przed myszami. We wsiach ludzie dalej trzymają kury w przydomowym kurniku mimo, że stać ich na zakup żywności z całego świata. Ciągle działają wodopoje dla bydła, w których nasze dzieci uwielbiały się chlapać.

Szwajcaria to zabytki. Miasta, mimo swej nowoczesności, zachowały ludzki wymiar. A w prawie każdej wsi znajdziecie barokową kaplicę lub kościółek. A we wnętrzu rzeźby św. Sebastiana, Jerzego czy Nepomucena.

zasoby zewnętrzne

• Ernen & Muhlebach

• Wina z Wallis

• Sankt Gallen

• Brig

• Sion

• Martigny

• Saint Maurice